AGIL
Z Wikipedii
W funkcjonalizmie Talcotta Parsonsa każdy system społeczny, aby przetrwać, musi realizować cztery podstawowe funkcje. Są to kolejno:
- A adaptation, czyli adaptacja,
- G goal attainment, czyli osiąganie celów,
- I integration, czyli integracja wewnętrzna,
- L latency, co tłumaczy się jako system podtrzymywania wzorów i redukowania napięć.
Systemy społeczne w koncepcji Parsonsa są systemami całościami wyodrębnionymi ze środowiska zewnętrznego i różnią sie wyraźnie. Są całościami zamkniętymi, nie zaś otwartymi sieciami. Zadaniem każdego systemu jest przetrwanie. Każdy poziom systemu wykształca swoje podsystemy.
- A - to system ekonomiczny,
- G - to system polityczny,
- I - to system społecznej wspólnoty,
- L - to system kulturowy.
Systemy te są zhierarchizowane. Niżej położone zapewniają wyższym energię, zasoby, środki. Wyżej położone niższym zapewniają kontrolę. Każda funkcja pociąga za sobą wyspecjalizowane podsystemy - każdy z nich jest jednocześnie systemem, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Człowiek poprzez instytucjonalizację przyswaja sobie reguły, które z punktu widzenia systemu są optymalne do realizacji celu. Nie likwiduje to naszej wolnej woli - w ramach systemu. Częstym zarzutem wobec funkcjonalizmu jest tworzenie przesocjalizowanej koncepcji człowieka- skupia uwagę tylko na uspołecznionych cechach jednostki, podczas gdy człowiek nie składa się tylko i wyłącznie z cech społecznych.
