Łączna (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii


Łączna
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	skarżyski
Gmina	Łączna
Położenie	50° 59' 34'' N 20° 47' 20'' E
Liczba mieszkańców • liczba ludności	780
Strefa numeracyjna (do 2005)	41
Kod pocztowy	26-140
Tablice rejestracyjne	TSK
Położenie na mapie Polski Łączna
Łączna widziana od strony zachodniej
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Łączna – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie skarżyskim, w gminie Łączna.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Łączna.

Przez Łączną przebiega droga krajowa nr 7, która w perspektywie ma zostać przekształcona w drogę dwujezdniową - ekspresową.

Łączna jest punktem początkowym czerwonego szlaku turystycznego prowadzącego do rezerwatu przyrody Diabla Góra oraz zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Starachowic.

[edytuj] Historia

Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiły się już w średniowieczu, jednak jej największy rozwój przypadł na okres XVI w. Dalszy rozwój Łącznej (XVII-XX w.) związany był z górnictwem i przemysłem hutniczym (kuźnice, wielkie piece i huty) w ramach Staropolskiego Okręgu Przemysłowego.

Podczas II wojny światowej miała tu miejsce nasilona działalność partyzancka. Po wojnie rozwijał się drobny przemysł, a także przemysł związany z wydobyciem kwarcytu na Bukowej Górze.

[edytuj] Zabytki

Kościół parafialny pw. św. Szymona i Judy Tadeusza Apostoła z 1912 r. jest obiektem stosunkowo młodym. Wzniesiony jest na planie krzyża, zbudowano go z czerwonego piaskowca. Architektura nawiązuje do cech romańskich (rozeta, okna, portal wejściowy, surowe ciosy kamienne) i elementów gotyku (wieżyczki, zwieńczenia, przypory boczne). Nad wejściem powyżej gzymsu, u podstawy wieży, wmurowana jest duża tablica pamiątkowa z datą - 1936. Tablica zawiera w centrum płaskorzeźbę Oko Opatrzności Bożej. Fronton z wieżą centralną i dwiema wieżyczkami bocznymi jest lokalną dominantą, ale wysokie zadrzewienia otoczenia kościoła ograniczają jej oddziaływanie przestrzenne w okolicy. Kościołowi towarzyszy niewysoka wolnostojąca dzwonnica na rzucie zbliżonym do kwadratu, z czterospadowym, piramidalnym dachem pokrytym gontem. Na dziedzińcu przykościelnym stoją wysmukłe drewniane krzyże misyjne. Całość otoczona ażurowym, ozdobnym ogrodzeniem metalowym. Obok kościoła usytuowany jest drewniany budynek dawnej plebanii, na planie litery L, z obudowanym gankiem bocznym. Budynek plebanii był oznaczony jako zabytek w „Spisie zabytków województwa Kieleckiego" wydanym przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w 1981 roku, przy czym zapis dotyczył budynku murowanego. Tenże spis datował kościół na przełom XIX i XX wieku.
2 miejsca pamięci z okresu II wojny światowej