Nickelodeon (bioscoop)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een Nickelodeon (nickel = 5 dollarcent, Odeion = overdekt Grieks theatergebouw) was een kleine buurtbioscoop die in het begin van de 20ste eeuw in de Verenigde Staten zijn intrede deed. Zo'n bioscoop beschikte vaak over een pianist of een orgelspeler die de filmscènes muzikaal begeleidde.

De naam "Nickelodeon" was geïntroduceerd door Harry David en John P. Harris, die in juni 1905 een kleine bioscoop openden in Pittsburgh. Alhoewel het niet het eerste theater was dat zich richtte op het vertonen van films, was het wel één van de succesvolste theaters. Het concept, er werden constant door films gedraaid, en het bezoeken van één film kost 5 cent (een nickel), werd al snel overgenomen door honderden andere bioscoopeigenaren.

[bewerk] Films

Nickelodeons vertoonden voornamelijk korte films van zo'n 15 tot twintig minuten lang, die gingen over uiteenlopende onderwerpen. Er waren korte verhaalfilms, films die vanuit een rijdende trein werden opgenomen, documentaires, films over lokale of tourende zang- en dansacts, komediefilms, melodrama's en sportfilms (zoals boxen).