Nauru

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Republik Naoero Republic of Nauru
(Details)
Basisgegevens
Officiële landstaal:	Engels, Nauruaans
Hoofdstad:	Geen, in de praktijk Yaren
Regeringsvorm:	Republiek
Religie:	Christendom, bahaïsme (9,22%)
Oppervlakte:	21 km² [1] (-% water)
Inwoners:	9.919 (1992[2]), 13.528 (2007[3]) (644,2/km² (2007))
Overige
Volkslied:	Nauru Bwiema
Munteenheid:	Australische dollar (AUD)
UTC:	+12
Nationale feestdag:	31 januari
Web | Code | Tel.	.nr | NRU | 674
Topografie

Nauru (Nauruaans: Naoero) is een eiland in de Stille Oceaan. Het land telt 13.528 (2007) inwoners. Yaren is de de facto hoofdstad van Nauru en telt tussen de 3000 en 4000 inwoners. Nauru is een zelfstandige staat, en behoort tot de kleinste onafhankelijke staten in de wereld (zowel qua oppervlakte als inwonertal staat het eiland op de op drie na laatste plaats op de wereldranglijst). Nauru is de kleinste republiek ter wereld. Het is ook het kleinste land ter wereld met een internationale luchthaven. Het enige vliegtuig dat het eiland in bezit had, is nu echter in bezit van de Verenigde Staten. Het is bovendien het enige Oceanische land dat uit slechts één eiland bestaat. Nauru werd op 31 januari 1968 onafhankelijk van Australië.

Inhoud 1 Geografie en situering 2 Geschiedenis 3 Demografie 4 Toerisme 4.1 Natuurlijke en culturele attracties 5 Bijzonderheden 5.1 Trivia 6 Bestuurlijke indeling 6.1 Districten 6.2 Kieskringen of kiesdistricten 7 Zie ook 8 Externe links 9 Bronnen, noten en/of referenties

[bewerk] Geografie en situering

Het eiland heeft een oppervlakte van 21 km² en is ongeveer ovaalvormig. Het ligt ten noordwesten van Tuvalu, ten noordoosten van de Solomoneilanden, en ten zuidwesten van Kiribati. Het land moet vrijwel alle voedingsmiddelen importeren omdat productie op het eiland niet goed mogelijk is. Het enige belangrijke exportproduct zijn fosfaten, die echter in 2003 bijna uitgeput zijn. Er is een enkelspoor om de fosfaten af te voeren.

Nauru telt 14 districten en verspreid over het eiland zijn er meer dan 14 kleine dorpjes. Bijna alle dorpjes op Nauru liggen aan de kust, behalve het dorp Buada, dat echter door de Buadalagune ook rond water ligt. Nauru heeft geen rivieren, maar er zijn wel diverse kleine kanalen. Het enige meertje is de lagune van Buada. Het enige hotel in het land is het Menen Hotel dat in het dorp Meneng ligt, aan de zuidoostkust.

[bewerk] Geschiedenis

Satellietfoto van Nauru

Nauru werd oorspronkelijk bevolkt door Polynesische en Melanisische kolonisten. De eerste Europeaan die het eiland bezocht was de Engelse walvisvaarder John Fearn, in 1798. Nauru bleef zelfstandig, geregeerd door een koning (de meest bekende was Auweyida), totdat het in 1888 door de Duitsers werd geannexeerd en deel werd van Duits Nieuw-Guinea.

Na de Eerste Wereldoorlog werd Nauru lid van de volkenbond, in 1918 werd het links rijden ingevoerd en vanaf 1920 werd het beheerd door Australië. In 1947 werd een overeenkomst gesloten met de Verenigde Naties waarin werd bepaald dat Nauru in 1968 zelfstandig zou worden. De eerste president van het land was Hammer DeRoburt. Hij startte een politiek om de Nauruaanse cultuur te beschermen. Niet-Nauruanen werd verboden om zich op het eiland te vestigen, terwijl hij met de fosfaatinkomsten het eiland voor Nauruanen tot een luilekkerland maakte, opdat ze niet zouden emigreren. Nauru is lid van het Gemenebest van Naties en werd lid van de Verenigde Naties in 1999.

In het begin van de twintigste eeuw startte het ontginnen van fosfaten op het eiland. Dit maakte in de loop der tijden Nauru steeds welvarender, tot het eiland het hoogste gemiddelde inkomen per hoofd van de bevolking had. Bewoners betaalden geen belastingen en werden voor medische verzorging gratis naar Australië gevlogen. Ieder gezin kreeg een deel van de fosfaatopbrengsten. In de jaren '80 en '90 bleek dat de fosfaatvoorraden niet onbeperkt waren. Grote delen van Nauru waren omgeploegd tot maanlandschap, en ten slotte moest zelfs de grond rondom de ambtswoning van de president eraan geloven.

De regering trachtte door middel van investeringen en een gunstig fiscaal beleid voorzieningen voor offshorevennootschappen te treffen. De investeringen bleken echter minder lucratief dan men had gehoopt, terwijl Nauru aan aanhoudende druk van de OESO blootstaat om het fiscale regime te herzien. Qua inkomen per hoofd van de bevolking neemt Nauru nu op de wereldranglijst een beduidend bescheidener plaats in.

[bewerk] Demografie

58% van de inwoners is Nauruaans, 26% overig Oceanisch, 8% Chinees en 8% Europeaan. De levensverwachting vanaf de geboorte is voor het mannelijke geslacht 59,2 jaar, tegenover 66,5 jaar voor het vrouwelijke geslacht. Deze relatief lage levensverwachtingen komen niet door een mogelijke armoede op het eiland, maar door de te slechte levenswijze die veel Nauruanen hebben. Veel Nauruanen kampen met overgewicht en ongeveer 50% van de bevolking is diabetespatiënt.

[bewerk] Toerisme

Wat veel eilanden in Oceanië drijvend houdt, is het toerisme. Er zijn echter weinig betrouwbare statistieken over het toerisme op de eilanden van Oceanië te vinden. Ook voor Nauru is dit het geval. De NBS geeft geen data over de toerismeactiviteit op het eiland. Volgens de ESCAP is het aantal internationale bezoekers naar Nauru erg laag. Dit wordt geschat wordt op minder dan 1000 bezoekers per jaar, waarvan het grootste deel uit zakenlieden bestaat.

De Nauruaanse overheid heeft een Cultuur en Toerisme-sectie opgericht binnen het Departement van Eilandsontwikkeling en -industrie (DIDI), maar het geniet niet van de status en verantwoordelijkheden dat een nationaal bureau voor toerisme heeft. Het huidige toerisme op Nauru draagt nauwelijks bij aan de economische ontwikkeling van het eiland. De soorten toeristen naar Nauru zijn vooral "nieuwsgierigheidtoeristen", en dit soort toeristen besteden het minimale. Nauru is verder geen lid van de SPTO, maar wel van de USP.

[bewerk] Natuurlijke en culturele attracties

Bijna twee derde van de landoppervlakte in Nauru bestaat uit kraters, gevormd door de fosfaatindustrie. Dit is voor het toerisme niet aantrekkelijk. Er waren overheidsplannen om de omgeving enigszins aantrekkelijker te maken, deze zijn echter nooit uitgevoerd. De smalle en groene strook aan de kust zou eventueel toeristen aan kunnen trekken, evenals de mogelijkheid om te duiken en snorkelen tussen het koraal. In het water zijn een honderdtal verschillende tropische vissen te vinden. Er schijnen in Nauru 179 verschillende soorten planten en bomen te zijn, talloze soorten vlinders en motten, en het eiland wordt jaarlijks bezocht door honderden vogelsoorten. Nauru kent een paar mooie stranden, maar zwemmen kan door voorbij varende vrachtschepen gevaarlijk zijn. Diepzeevissen is ook een optie in Nauru, gezien de verscheidenheid aan vissoorten en bereikbaarheid van diepwater. Op het eiland kunnen er tevens verlaten mijnen worden bezocht.

De Nauruaanse cultuur is zo goed als verdwenen. Op het eiland is dan ook niet meer dan het minimale van de oorspronkelijke Nauruaanse cultuur op te merken. In Nauru is een nationaal museum, waar tevens traditionele ambachtsproducten worden verkocht. Ook kunnen toeristen in Nauru tijdens de (christelijke) feestdagen traditionele Nauruaanse dansvoorstellingen aanschouwen. In Nauru zijn, zoals de meeste eilanden in Oceanië, een aantal wrakken van gevechtsvoertuigen en wapens uit de Tweede Wereldoorlog te bezichtigen. Dat kan in het Nauru Military Museum .

[bewerk] Bijzonderheden

Nauru is:

• Het kleinste land in Oceanië en het kleinste land buiten Europa
• Het enige land in Oceanië dat uit niet meer dan één eiland bestaat
• Het kleinste land zonder grenslanden, en dus de kleinste eilandstaat
• De kleinste republiek
• Het kleinste land met een luchthaven
• Het enige land met een nationaal voetbalelftal dat al zijn interlands heeft gewonnen
• Het enige land buiten Europa zonder hoofdstad (de andere twee zijn Monaco en Zwitserland)
• Het land met het hoogste percentage rokers
• Het land met het hoogste percentage diabeteslijders
• Het land met het hoogste percentage obesitaslijders
• Het land met het hoogste percentage werklozen
• Het land met het hoogste aantal postkantoren per hoofd van de bevolking
• Het land met het hoogste percentage aanhangers van het bahaigeloof
• Het land met het hoogste percentage inwoners met overgewichtproblemen (94,5% van de bevolking)

[bewerk] Trivia

• Het wordt afgeraden op Nauru te gaan wandelen als de zon al onder is, omdat veel eigenaars van honden hun dieren dan aanvalstrainingen geven.
• Op Nauru was een asielcentrum, dat inmiddels gesloten is. Het peperdure centrum, dat tot 2007 door Australië werd uitgebaat, heeft in het Australische parlement tot hoogoplopende discussies geleid.

[bewerk] Bestuurlijke indeling

[bewerk] Districten

Zie Districten van Nauru voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Nauru is onderverdeeld in 14 districten. Elk district bevat een tot twee dorpen. Alle districten, uitgezonderd Buada, liggen aan de kust.

De districten zijn de volgende: Aiwo, Anabar, Anetan, Anibare, Baiti, Boe, Buada, Denigomodu, Ewa, Ijuw, Meneng, Nibok, Uaboe en Yaren

[bewerk] Kieskringen of kiesdistricten

Nauru is onderverdeeld in acht kieskringen. Dit zijn geen verdere onderverdelingen van districten, omgekeerd is het zo dat het ongebruikelijk is de districten naar kieskring in te delen. De onderverdeling in districten en die in kieskringen zijn dus weinig onderling afhankelijk, vergelijk het met de onderverdeling in zowel gewesten als gemeenschappen in België. Vijf van de kieskringen bestaan uit slechts een district.

• Aiwo (Aiwo)
• Anabar (Anabar, Anibare, Ijuw)
• Anetan (Anetan, Ewa)
• Boe (Boe)
• Buada (Buada)
• Meneng (Meneng)
• Ubenide (Baiti, Denigomodu, Nibok, Uaboe)
• Yaren (Yaren)

[bewerk] Zie ook

• Nauru van A tot Z

[bewerk] Externe links

Districten van Nauru
Aiwo - Anabar - Anetan - Anibare - Baiti - Boe - Buada - Denigomodu - Ewa - Ijuw - Meneng - Nibok - Uaboe - Yaren

Duits Nieuw-Guinea
1885-1919: Bismarck-archipel - Keizer Wilhelmsland - Marshalleilanden - 1885-1899: Bougainville - Buka - 1899-1919: Carolinen - Marianen - Nauru - Palau

Mandaatgebieden van de Volkenbond 1920-1945
Bismarck-archipel - Brits Kameroen - Brits Togoland - Carolinen en Marshalleilanden - Vrije Stad Danzig - Vrije Stad Fiume - Frans Kameroen - Frans Togoland - Libanon - Memelland - Mesopotamië - Nauru - Noordelijke Marianen - Palestina - Territorium van Papoea - Territorium van Papoea en Nieuw-Guinea - Ruanda-Urundi - Saargebied - Syrië - Tanganyika - Transjordanië - West-Samoa - Zuidwest-Afrika

Landen en gebieden in Oceanië

Onafhankelijke landen: Australië · Fiji · Kiribati · Marshalleilanden · Micronesia · Nauru · Nieuw-Zeeland · Oost-Timor* · Palau · Papoea-Nieuw-Guinea · Salomonseilanden · Samoa · Tonga · Tuvalu · Vanuatu Andere gebieden in Oceanië: Amerikaans-Samoa · Cookeilanden · Frans-Polynesië · Guam · Hawaï · Nieuw-Caledonië · Niue · Noordelijke Marianen · Norfolk · Pitcairneilanden · Tokelau-eilanden · Wallis en Futuna Etnologische indeling: Melanesië · Micronesië · Polynesië *: afhankelijk van de definitie

Bronnen, noten en/of referenties:

^ (en) Verenigde Naties 2004 ^ (en) Laatste census 17 april 1992 (via V.N.) ^ (en) Niet officiële schatting CIA Factbook 1 juli 2007(berekend door US Bureau of the Census)