Miskitokust
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
||||
|
||||
Kaart | ||||
Algemene gegevens | ||||
Hoofdstad | Bluefields | |||
Oppervlakte | ong. 60.000 km² | |||
Talen | Engels, Spaans, Miskito | |||
Religie(s) | Evangelische Broedergemeente, Rooms-katholicisme, inheemse tradities | |||
Regering | ||||
Regeringsvorm | Protectoraat | |||
Staatshoofd | Koning | |||
Geschiedenis | ||||
- Eerste Engelse Nederzetting | 1630 | |||
- Instelling protectoraat | 1655 | |||
- Overgedaan aan Nicaragua | 1860 | |||
- Geïncorporeerd in Nicaragua | 1890 |
De Miskitokust (Spaans: Costa de los Mosquitos) is een historisch gebied van het hedendaagse Nicaragua. Het gebied werd ook aangeduid als de Muskietenkust. Het werd geclaimd door de Britten, die het de status van protectoraat gaven.
De Miskitokust bestaat uit een korte strook land aan de Caribische Zee, tussen 11° 45' tot 14° 10' N. Het gebied breidde zich landinwaarts zo'n 40 mijl uit, en was zo'n 225 mijl lang. Bluefields diende als hoofdstad van het gebied.
De kust is genoemd naar zijn oorspronkelijk bewoners, de Miskito-indianen.
[bewerk] Geschiedenis
De kolonisatie aan de kust begon in 1630. De eerste kolonisten konden vriendschappelijke relaties met de inboorlingen aanknopen.
Van 1655 tot 1850 was het gebied een Brits protectoraat. Dit werd echter niet anvaard door Spanje, de Centraal-Amerikaanse republieken en de Verenigde Staten. Bij het Clayton-Bulwerverdrag van 1850 verplichtten beide machten zich om geen gebieden in Centraal-Amerika te koloniseren of te versterken. In november 1859 gaf het Verenigd Koninkrijk zijn protectoraat over aan Honduras.
De inheemse bevolking ging hier niet mee akkoord, en kwam in opstand. Volgens het Verdrag van Managua kregen de indianen in het gebied, vanaf dan het Miskitoreservaat, autonomie. Het lokale opperhoofd ging akkoord. Na zijn dood weigerde Nicaragua echter de nieuwe hoofdmannen van de Miskitostam te aanvaarden.
Het geschil tussen de Miskito-indianen en Nicaragua werd voorgelegd aan de Oostenrijkse keizer Frans Jozef I. Deze gaf de Miskito's gelijk (1880). Tussen 1880 en 1894 was er daarom sprake van een grote mate van autonomie. Op 20 november 1894 gaven de Miskito's vrijwillig hun zelfbestuur op. Het gebied werd geïntegreerd in Nicaragua, en werd het departement Zelaya. Sinds 1986 is het verdeeld in twee autonome regios, de Región Autónoma del Atlántico Norte en de Región Autónoma del Atlántico Sur. In het gebied wonen circa 120 duizend mensen, waarvan 57% Miskito-indianen.