Mexicaanse korsthagedis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Mexicaanse korsthagedis | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg/280px-Heloderma_horridum_pair_(Buffalo_Zoo).jpg) Twee exemplaren in een duirentuin |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Heloderma horridum Wiegmann, 1829 |
De Mexicaanse korsthagedis (Heloderma horridum) is middelgrote hagedis uit de familie korsthagedissen (Helodermatidae).
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De Mexicaanse korsthagedis heeft een huid vol kleine wratjes; eigenlijk zijn dit een soort versterkte beenplaatjes, ostiodermen genaamd, die de hagedis een sterk pantser geven. Hierdoor kan het dier roofvogels en slangen weerstaan, evenals dieren die de eieren willen beschermen als de korsthagedis het hol insluipt. Deze soort heeft een zwarte basiskleur en, afhankelijk van de ondersoort, een geel vlek- of netpatroon met een gebandeerde staart. De kleur kan ook roze of zelfs rood zijn, wat de determinatie niet makkelijk maakt. De mannetjes zijn van de vrouwtjes te onderscheiden door een langere nek een een bredere kop.
[bewerk] Soorten en ondersoorten
Deze hagedis is giftig en lijkt op de enige andere soort in het geslacht, H. suspectum, het Gilamonster. De verschillen zijn een wat zuidelijker verspreidingsgebied en een gelige in plaats van een rode vlektekening, hoewel dat laatste niet altijd opgaat. Korsthagedissen leven in het noordwesten tot zuidwesten van Mexico, en komen voor in halfwoestijnen, graslanden en ook wel bossen. Er zijn vier ondersoorten;
- Heloderma horridum horridum
- Heloderma horridum charlesbogerti
- Heloderma horridum alvarezi
- Heloderma horridum exasperatum
De laatste ondersoort is de algemeenste en bekendste: deze soort wordt in dierentuinen en soms bij particulieren gehouden.
[bewerk] Voeding
De Mexicaanse korsthagedis voedt zich met eieren, muizen, konijnen en reptielen; eigenlijk alles wat eetbaar is. De hagedis ligt half ingegraven of onder stenen of bladeren te wachten tot er een prooi voorbijkomt die hij vervolgens bijt en vaak geheel doorslikt. Het gif is voor de mens meestal niet dodelijk, het grootste probleem is vaak dat de hagedissen niet meer los willen laten en de kaken gebroken moeten worden.
[bewerk] Afbeeldingen
 De kop en klauwen goed zichtbaar |
 De osteodermen zijn te zien op de rug en kop |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Heloderma horridum op Wikimedia Commons.
|
