Maglor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Maglor
Andere namen	Kanafinwë
Titel	prins van de Noldor
Geslacht	Man
Afkomst	Elf
Geboortejaar	Jaren van de Bomen
Overlijdensjaar	?
Familie
Vader	Fëanor
Moeder	Nerdanel

Maglor is een personage uit J.R.R. Tolkien's legendarium. Hij was de tweede zoon van Fëanor en Indis en wordt beschouwd als de grootste zanger en bard onder de Noldor. Hij erfde zijn moeder's zachtaardige karakter.

Een andere naam voor hem is Makalaurë. Dit betekent goudsplijter en verwijst waarschijnlijk naar zijn krachtige en mooie stem. De naam die zijn vader aan hem gaf is Kanafinwë.

Hij was met zijn zes andere broers gebonden aan de eed van Fëanor. Dit was een verschrikkelijke eed waardoor hij de Silmarillen moest terugroven van wie hem dan ook bezat en iedereen moest doden die deze van hen onthield. Hierdoor werden zij en hun hele volk verdoemd.

Nadat hij in Beleriand aangekomen was, trok hij met zijn broers naar het oosten. Hier was hij verantwoordelijk voor het verdedigen van de kloof van Maglor. Wanneer Fingolfin een feest hield, 'het feest van hereniging', was hij daar aanwezig met een groot aantal krijgers uit Oost-Beleriand.

Tijdens de Dagor Bragollach werd de kloof van Maglor aangevallen door een groot leger uit Angband, onder leiding van Glaurung de draak. De kloof van Maedhros werd overrompeld en hij moest zich terugtrekken nadat zijn ruiters verslaan waren. Nadat hij en zijn andere broers verslagen waren trok hij zich terug met zijn andere broers.

Hij nam ook deel aan de twee laatste broedermoorden van de elfen op Doriath en ook op de havens bij de Sirion. Hij overleefde deze aanvallen en hij en zijn broer Maedhros waren nu nog de enige overlevenden van het huis van Fëanor. In de havens bij de Sirion woonden ook Elros en Elrond. Hun vader, Eärendil, was op een queeste naar Aman en hun moeder Elwing had zich in zee gestort. Maglor redde de twee kinderen en werd hun pleegouder.

Na de broedermoorden had een leger uit Aman Angband aangevallen en de twee laatste silmarillen afgenomen van Morghoth. Maglor en Maedhros stalen deze, alhoewel Maglor Maedhros probeerde te overtuigen het toch niet te doen. Maar door hun slechte daden konden ze de Silmarillen niet vasthouden en hun handen verbrandden. Maglor gooide zijn Silmaril in de zee, waarna hij voor altijd langs de kusten zwierf en het lied 'De Val van de Nolor' zong. Hij was samen met Galadrieql de grootste van de overlevende Noldor van de eerste era, waarschijnlijk zelfs de tweede en derde.