Luipaardslang
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Luipaardslang IUCN-status: Veilig[1] |
|||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Elaphe situla Linnaeus, 1758 |
De luipaardslang (Elaphe situla) is een niet-giftige slang uit de familie gladde slangen (Colubridae). De slang behoorde ook al eens tot de geslachten Zamenis, Coluber, Natrix, Coronella en Callapeltis, hierdoor is de literatuur niet altijd eenduidig over deze soort.
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
De maximaal 1 meter lange luipaardslang staat bekend als één van de bontst gekleurde Europese soorten, de meeste exemplaren zijn makkelijk te herkennen aan de lichtbruine tot grijze basiskleur met meestal twee rijen grote rode tot roodbruine vlekken aan weerszijden van de rug over het hele lichaam die dun zwartomzoomd zijn en bij de nek en de staart samensmelten tot een enkele rij. Sommige exemplaren hebben twee rode zwartomzoomde strepen op de rug en er zijn ook exemplaren die een enkele rij zeer grote vlekken hebben, maar de kleur van de vlekken en strepen is meestal hetzelfde. Bovenop de kop is een karaktistieke V- vormige vlek aanwezig.
[bewerk] Algemeen
De luipaardlang komt voor in zuidoostelijk Europa; Albanië, Bulgarije, Italië, Griekenland, Turkije, Malta, Montenegro, Oekraïne en Servië. Het voedsel bestaat vrijwel alleen uit kleine zoogdieren en soms vogels en de juvenielen leven van hagedissen.
De luipaardslang houdt van zonnige plekken op steenhopen en muren met enige vegetatie maar is met name te vinden in stenige open gebieden en niet in bossen. De soort gaat in aantal en verspeidingsgebied langzaam achteruit en is beschermd.
[bewerk] Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties: |
