Lodewijk XVIII van Frankrijk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Lodewijk XVIII

1755-1824
Koning van Frankrijk
Periode 1814-1824 Voorganger Napoleon II (keizer) maar in eigen ogen begon zijn regering in 1795 na de dood van Lodewijk XVII Opvolger Karel X
Vader Lodewijk Ferdinand van Frankrijk Moeder Maria Josepha van Saksen

Lodewijk XVIII (17 november 1755 – 16 september 1824), was een koning van Frankrijk en Navarra. Hij was een jongere broer van koning Lodewijk XVI en de oom van koning Lodewijk XVII, hij regeerde over het Franse koninkrijk vanaf 1814 tot zijn dood in 1824, met een kleine onderbreking in 1815 tijdens de Honderd Dagen, in die dagen was keizer Napoleon I weer aan de macht. Maar na de Slag bij Waterloo en het definitief verslaan van de keizer werd Lodewijk weer koning. Ook al vond hij zelf dat zijn regering begon na de dood van zijn neefje op 8 juni 1795.

[bewerk] Jeugd en huwelijk

Lodewijk Stanislaus Xaverius werd geboren op 17 november 1755 in het Kasteel van Versailles in Frankrijk, als vierde zoon van de Franse Dauphin Lodewijk Ferdinand van Frankrijk en diens twee vrouw Dauphine Marie-Josèphe van Saksen. Zijn grootouders aan vaderskant waren koning Lodewijk XV van Frankrijk en diens vrouw koningin Maria Leszczyńska. Als kleinzoon van de koning kreeg hij de titel Petit-Fils de France. Zijn grootouders aan moederskant waren Frederik Augustus II, Keurvorst van Saksen en Koning van Polen en diens vrouw de aartshertogin Maria Josepha van Oostenrijk, de dochter van keizer Jozef I van het Heilige Roomse Rijk. Na zijn geboorte kreeg Lodewijk de titel Graaf van Provence. Maar na de dood van zijn twee oudere broers, en de bestijging van zijn enig overgebleven oudere broer als Lodewijk XVI van Frankrijk in 1774, werd hij de waarschijnlijke troonopvolger en kreeg hij de titel Monsieur, de traditionele titel voor de oudste broer van de koning. Door de latere geboorte van zijn neefjes (de twee zonen van koning Lodewijk XVI) werd Lodewijk derde in lijn voor de troon. Lodewijk-Stanislaus was een oudere broer van prins Karel Filips de Graaf van Artois. Ook had hij twee jongere zusjes: Madame Clothilde (1759-1802), trad in het huwelijk met de latere koning Karel Emanuel IV van Sardinië en Madame Élisabeth (1764-1794), zij werd tijdens de Franse Revolutie vermoord.

Op 14 mei 1771 trad Lodewijk in het huwelijk met Marie Josephine Louise van Savoye, prinses van Sardinië en van de Piemonte (1753-1810), derde kind en tweede dochter van koning Victor Amadeus III van Sardinië en diens vrouw koningin Maria Antonia van Bourbon, Infanta van Spanje. Haar grootouders aan moederskant waren koning Filips V van Spanje en koningin Elisabetta Farnese. Marie Josephine werd twee maal zwanger maar beide zwangerschappen eindigden in miskramen, eentje in 1774 en één in 1781. Hierna bleef het koppel kinderloos. Van Marie Josephine werd gezegd dat ze lesbisch was, dit werd gebaseerd op de relatie die zij had met één van haar hofdames.

[bewerk] Revolutie

Lodewijk XVI werd onthoofd in 1793 tijdens deze revolutie. Lodewijk XVIII was toen reeds gevlucht naar Westfalen, en verklaarde zich tot regent van Frankrijk voor zijn neefje Lodewijk XVII. Deze was echter nog in handen van de revolutionairen, en zou in de praktijk nooit regeren. Lodewijk XVII overleed in 1795 op tienjarige leeftijd. Toen verklaarde Lodewijk XVIII zichzelf tot koning.

Hij leefde achtereenvolgens in Duitsland, Italië, Letland en Polen en trachtte aan de buitenlandse hoven belangstelling voor zijn zaak te wekken. In 1807, bij de Vrede van Tilsit werd hij gedwongen het vasteland van Europa te verlaten. De Engelse regering had Lodewijk het liefst gehuisvest in een kasteel bij Edinburgh, ver van Londen, om te voorkomen dat hij politieke invloed zou uitoefenen, maar dankzij Buckingham kon hij in het noorden van Essex blijven. Daar werd hij vergezeld door zijn vrouw Marie-Josephine. Het paleis was te klein voor zijn gehele hofhouding, de bedienden moesten in de bibliotheek slapen.

[bewerk] Koning van Frankrijk

Met de hulp van Charles-Maurice de Talleyrand (een Franse diplomaat die nog onder zijn broer én onder Napoleon had gediend) en Joseph Fouché kwam hij weer aan de macht in 1814. Tijdens de terugkeer van Napoleon moest hij echter Parijs ontvluchten, verbleef enkele maanden in Gent en kwam pas goed in het zadel in 1815, na de Slag bij Waterloo.

Onder zijn regering bleef het relatief rustig: Hoewel Lodewijk zich op achttiende-eeuwse wijze presenteerde nam hij genoegen met minder dan de absolute macht.

Hij overleed in 1824 en werd, daar zijn huwelijk met Marie Josephine van Savoye (1753-1810), dochter van Victor Amadeus III van Sardinië, kinderloos was gebleven, opgevolgd door zijn broer Karel X.