Lijst van heren van Coucy
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Heren van Coucy waren feodale heren die de baronie van Coucy in Noord-Frankrijk bezaten. De dynastie vangt aan met een voor ons verder naamloos gebleven graaf van Eudes die Coucy in 975 als leen van Odorik, bisschop van Reims, ontving. Andere bronnen voeren het geslacht terug op een graaf van Chartres die Coucy in 965 als leen kreeg.
Van de 11e eeuwse familie zijn twee takken bekend; de in 1213 uitgestorven tak Coucy en de tak Coucy-Vervins die in 1213 door Engelram van Guines,(Engelram V van Coucy), werd voorgezet en in 1397 in de mannelijke en in 1400 ook in de vrouwelijke lijn uitstierf.
De dynastie eindigt in 1397 met de dood van Engelram VII, de laatste "Sire de Coucy", in Brusa.
[bewerk] Heren van Coucy
[bewerk] Huis Coucy
- 1057- : Alberik
- -1070 : Drogo van Boves, zoon
- 1080-1116 : Engelram I, zoon
- 1116-1130 : Thomas I, zoon
- 1130-1149 : Engelram II, zoon
- 1149-1191 : Rudolf I, zoon
- 1191-1242 : Engelram III de Grote of de Bouwer, zoon
- 1242-1250 : Rudolf II, zoon
- 1250-1311 : Engelram IV, broer
Engelram IV stierf kinderloos, de baronnie werd geërfd door de tweede zoon van zijn zuster, Adelheid, die gehuwd was met Arnold III van Guînes.
[bewerk] Huis Guînes
- 1311-1321 : Engelram V, neef
- 1321-1335 : Willem, zoon
- 1335-1347 : Engelram VI, zoon
- 1347-1397 : Engelram VII, zoon
- 1397-1400 : Maria gehuwd met de graaf van Bar, verkoopt Coucy in 1400 aan Lodewijk I van Orléans.
Het leven en de wereld van Engelram VII van Coucy is uitgebreid beschreven door Barbara Tuchman in haar historische werk De waanzinnige veertiende eeuw (non-fictie, 1978, vertaling van A Distant Mirror: the Calamitous 14th Century., Alfred A. Knopf, New York, 1984. ISBN 0-394-40026-7).
