Julius Caesar de Miranda
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mr. Dr. Julius Caesar de Miranda (Paramaribo, 3 april 1906 – aldaar, 28 november 1956) was een Surinaams jurist en politicus.
Hij studeerde aan een gymnasium in Den Haag waarna hij rechten ging studeren aan de Universiteit van Amsterdam waar hij in 1928 meester in de rechten werd.
Na terugkeer in Suriname werkte hij van 1929 tot 1946 als advocaat in Paramaribo. Daarnaast was hij van 1932 tot 1938 lid van de Koloniale Staten. In 1936 trad een nieuwe staatsregeling in werking waarbij de naam 'Koloniale Staten' veranderde in de Staten van Suriname waarbij tevens het aantal leden werd verhoogd van 13 (waarvan 9 gekozen en 4 benoemd door de gouverneur) naar 15 (waarvan 10 gekozen en 5 benoemd door de gouverneur).
Van 1942 tot 1946 was De Miranda lid van de Staten van Suriname. In dat laatste jaar promoveerde hij eveneens aan de Universiteit van Amsterdam tot doctor in de rechtswetenschappen. Van 1946 tot 1950 was hij lid van het Hof van Justitie.
Arthur May was van 3 april 1948 tot 18 juni 1949 voorzitter van wat eerst het College van Bijstand en vanaf 25 juni 1948 College van Algemeen Bestuur (CAB) heette. De Miranda was lid van deze colleges en hij was daarin landsminister van Justitie en Politie en van Onderwijs en Volksontwikkeling.
In 1948 werd in Suriname het algemeen kiesrecht ingevoerd en bij de eerste algemene verkiezingen van mei 1949 behaalde de NPS 13 zetels, VHP 6 zetels en KTPI de overige 2 zetels in de Staten van Suriname. Op verzoek van NPS-voorzitter Van der Schroeff werd De Miranda voorzitter van het CAB waarmee hij gezien wordt als de eerste premier van Suriname. Daarnaast werd hij landsminister van Justitie en Economische Zaken. Van der Schroeff zelf volgde De Vries op als voorzitter van de Staten van Suriname.
Het CAB bestond op dat moment uit:
| Post | CAB-lid |
|---|---|
|
Algemeen en Gewestelijk Bestuur & |
J.C. Zaal |
|
Financiën |
|
|
Justitie & |
J.C. de Miranda |
|
Landbouw, Veeteelt en Visserij |
W.E. Hewitt |
|
Onderwijs en Volksontwikkeling & |
|
|
Openbare Werken en Verkeer |
A.W. Brakke |
Op 20 januari 1950 trad de Interimregeling in werking waarbij de term College van Algemeen Bestuur vervangen werd door Regeringsraad. In juli 1950 werd Drielsma opgevolgd door Currie.
[bewerk] Hospitaalkwestie
In dat jaar ging ook de Hospitaalkwestie spelen die uiteindelijk de regering ten val bracht. Lou Lichtveld, de landsminister van Onderwijs en Volksgezondheid en later bekend als schrijver onder het pseudoniem Albert Helman, ontsloeg H.C. van Ommeren als dokter van 's Lands Hospitaal vanwege vermeende onregelmatigheden. Deze NPS'er was kort daarvoor gekozen als lid van de Staten waardoor dit ontslag leidde tot spanningen binnen de regering. Uiteindelijk besloot De Miranda om zich als voorzitter terug te trekken en op 14 maart 1951 volgden vervroegde verkiezingen.
Op 12 april 1956 werd hij president van het Hof van Justitie wat hij bleef tot hij krap 8 maanden later op 50-jarige leeftijd overleed.
Op 28 november 1961 werd een door Leo Braat van hem gemaakt beeld onthuld door zijn weduwe. Het beeld van De Miranda in toga staat aan de Mr. de Mirandastraat naast het oude gebouw van het Ministerie van Binnenlandse Zaken.
[bewerk] Externe links
| Voorganger: - |
Premier van Suriname 1949-1951 |
Opvolger: J.A. Drielsma |
