Juba II
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Juba II van Numidië (52 v.Chr. – 23 na Chr.) was de echtgenoot van Cleopatra Selena, de dochter van Marcus Antonius en Cleopatra. Gezamenlijk regeerden ze over Numidië in Noord-Afrika voordat de politieke situatie te onstabiel werd en zij hun residentie naar Mauretania verhuisden.
Inhoud |
[bewerk] Koning van Numidië en Mauretania
Juba was een zoon van Juba I van Numidië (85 v.Chr. - 46 v.Chr.) die in 60 v.Chr. was verslagen door de Romeinen. Deze maakten van Numidië een Romeinse provincie. Juba II was opgegroeid in Rome.
In 25 v.Chr. plaatste keizer Augustus hem op de troon van Mauretania, die na de dood van Bocchus II in 33 v. Chr. onbezet was, en voegde ook Numidië aan Mauretania toe. Augustus hoopte dat Juba en zijn echtgenote (die eveneens in Rome was opgegroeid) met Rome zouden samenwerken. Juba was teveel Romein naar de zin van de Numidiërs. Uiteindelijk moest hij aftreden en Numidië verlaten, dat opnieuw een Romeinse provincie werd. Mauretania bleef wel onder Juba's heerschappij en daar bouwde Juba ook zijn nieuwe hoofdstad Caesarea.
Nadat Cleopatra Selena in 5 na Chr. was overleden, trouwde Juba met Glaphyra, dochter van koning Archelaus van Cappadocië en weduwe van een Alexander, een zoon van Herodes de Grote. Hierna volgde klaarblijkelijk al spoedig een echtscheiding, aangezien zij in 6 na Chr. huwde met Herodes Archelaüs, een andere zoon van Herodes.
[bewerk] Mauretania na Juba
Na de dood van Juba in 23 na Chr. besteeg zijn zoon Ptolemaeus van Mauretania de troon. De Romeinse keizer Caligula liet zijn achterneef in 40 na Chr. executeren.
De dood van de zoon van Juba luidde het einde in van de semi-onafhankelijkheid van de Noord-Afrikaanse gewesten. De Romeinen moesten nog wel vier jaar oorlog voeren om het gebied werkelijk te onderwerpen. Het ging er de Romeinen niet om, van Noord-Marokko een volwaardige provincie van het rijk te maken. Hun aanwezigheid in de regio was voornamelijk bedoeld om hun rijke Spaanse provincie te beschermen tegen invallen vanuit Noord-Afrika.
[bewerk] Juba als schrijver
Juba schreef een aantal boeken, voor het grootste deel over geschiedenis en natuurlijke historie. Alleen zijn reisgids over Arabië werd een bestseller in Rome. Hij verkende Madeira en de Canarische Eilanden. Plinius de Oudere schreef dat Juba deze aanschouwde, en er veel planten ontdekte . Een van Juba's ontdekkingen tijdens zijn expedities was een medicinale plant Euphorbia regis jubae die naar hem is genoemd. Euphorbia is een soort die behoort tot de Wolfsmelkfamilie. Verder bouwde Juba de stad Caesarea, die hij tot de hoofdstad van zijn rijk maakte.
Juba II was een van de belangrijkste intellectuelen in zijn tijd in verschillende domeinen, en dat maakte dat veel schrijvers hem benijdden; zelfs werd er in zijn tijd en na zijn dood gestreden om zijn intellectuele bijdrages te onderwaarderen. Tevens schreef Juba II een boek over de Nijdige Leeuw. Het verhaal van de Nijdige Leeuw wordt nog vandaag de dag verteld door de grootmoeders in de dorpen.
De oude Grieken hebben de intellectuele bijdrages van Juba II erkend en hebben daarom ter ere van hem in Athene een monument opgericht.
