Johan Wagenaar
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johan Wagenaar (Utrecht, 1 november 1862 – 's-Gravenhage, 17 juni 1941) was een Nederlands componist, muziekpedagoog, dirigent en organist, opgeleid in onder andere Berlijn.
[bewerk] Levensloop
Wagenaar werd in 1888 organist aan de Domkerk in Utrecht en bekleedde veel belangrijke functies in het lokale muziekleven. Van 1919 tot 1937 was hij directeur van het Koninklijk Conservatorium in 's-Gravenhage.
In zijn composities was een eigen, Nederlandse stijl herkenbaar; bijvoorbeeld in de cantate De Schipbreuk en in de orkestwerken Cyrano de Bergerac en De getemde feeks. Belangrijke inspiratiebronnen waren echter Richard Strauss en Hector Berlioz, en ook wel Edward Elgar. Met name zijn ouvertures maakten indruk door hun sprankelende stijl, humor en kleurrijke orkestratie. In 1916 ontving Wagenaar een eredoctoraat van de Universiteit Utrecht.
Naar hem is de onderscheiding Johan Wagenaar-Prijs benoemd.
[bewerk] Enkele werken
- Cyrano de Bergerac, ouverture
- De getemde feeks, ouverture naar William Shakespeare, The taming of the shrew
- Driekoningenavond, ouverture naar Shakespeare's Twelfth Night
- King Lear, ouverture op. 9, naar Shakespeare
- Amphytrion, ouverture
- Saul en David, symfonisch gedicht
- De koopman van Venetië, opera naar Shakespeare, The merchant of Venice
- Calme des nuits, lied voor koor a capella
