Italiaanse Oorlog van 1499 - 1504

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Tweede Italiaanse Oorlog Onderdeel van de Italiaanse Oorlogen Datum 1499 – 1504 Locatie Italië Resultaat Niet beslissend Territoriale veranderingen Lombardije naar Frankrijk, Napels naar Spanje Verdrag Verdrag van Lyons Verdrag van Blois Strijdende partijen Frankrijk Republiek Venetië Spanje (tot 1501) Hertogdom Milaan Koninkrijk Napels Spanje (na 1501) Commandanten Lodewijk van Nemours† Gonzalo Fernández de Córdoba, Bartolomeo d'Alviano

Italiaanse Oorlogen 1494 - 1498 • 1499 - 1504 • Liga van Kamerijk Urbino • 1521 - 1526 • Liga van Cognac 1535 - 1538 • 1542 - 1546 • 1551 – 1559

Italiaanse Oorlog van 1499 - 1504 Novara • Cerignola • Garigliano • Ruvo

De Tweede Italiaanse Oorlog (1499 – 1504) was de tweede van de Italiaanse Oorlogen. Deze werd gevoerd door Lodewijk XII van Frankrijk en Ferdinand II van Aragón, en een alliantie van Italiaanse krachten. Na de Eerste Italiaanse Oorlog had Lodewijk zijn zinnen gezet op de troon van Milaan en Napels.

In 1499 ging Lodewijk een alliantie aan met de Republiek van Venetië en Zwitserland en viel het Hertogdom Milaan binnen. Ludovico Sforza had Zwitserse landsknechten gehuurd, maar bij zijn terugkomst bleek zijn stad bezet door Gian Giacomo Trivulzio die zich had aangesloten bij de Fransen. Het leger van Sforza werd al snel verslagen en hijzelf werd gevangen gezet in Frankrijk. Het Verdrag van Trente werd getekend op 13 oktober 1501 tussen Lodewijk en keizer Maximiliaan I. Hiermee erkende Oostenrijk alle Franse veroveringen in het noorden van Italië.

Onder de indruk van de snelheid van zijn overwinning bood Lodewijk Ferdinand een alliantie aan tegen Napels, waarbij zij het koninkrijk zouden verdelen. Ferdinand accepteerde dit waarna het Verdrag van Granada werd getekend op 11 november 1500. Ferdinand zou de aanspraak op het Koninkrijk Napels steunen in ruil voor gebieden die afgesplitst zouden worden na de opsplitsing van het koninkrijk.

In 1501 werd Napels veroverd door Franse en Spaanse troepen. De twee koningen ruzieden hierna echter over de verdeling. Ferdinand eiste dat hij erkend werd als koning van zowel Napels als Sicilië, wat leidde tot een oorlog tussen Spanje en Frankrijk. Nadat Lodewijk was verslagen in de Slag bij Cerignola en de Slag bij Garigliano door de Spanjaarden onder Gonzalo Fernandez de Cordoba trok hij zich terug uit Napels naar Lombardije.

[bewerk] Verdragen

Het Verdrag van Lyons werd getekend op 31 januari 1504 tussen Lodewijk XII van Frankrijk en Ferdinand II van Aragón. Hiermee stond Frankrijk Napels af aan Spanje. Ook de verdere grenzen van hun Italiaanse bezittingen werden afgesproken, waarbij Frankrijk rond Milaan Noord-Italië in handen had en Spanje Sicilië en Zuid-Italië.

Het Verdrag van Blois op 22 september 1504 betrof het voorgestelde huwelijk tussen Karel van Luxemburg, de toekomstige Karel V, en Claude van Frankrijk, dochter van Lodewijk en Anna van Bretagne.

Indien koning Lodewijk XII zou sterven zonder mannelijke nazaat, dan zou Karel van Luxemburg als bruidsschat het Hertogdom Milaan, de Republiek Genua, het Hertogdom Bretagne, de graafschappen Asti en Blois, het Hertogdom Bourgondië, het Onderkoninkrijk Auxonne, Auxerrois, Mâconnais en Bar-sur-Seine.

Bronnen, noten en/of referenties:

Phillips, C. en Axelrod, A (2005): Encyclopedia of Wars, Facts on File, New York, ISBN 0-8160-2851-6