Isaac Barrow
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Isaac Barrow (Londen, oktober 1630 – aldaar, 4 mei 1677) was een Engelse wiskundige en theoloog. Hij ontwikkelde een methode voor de bepaling van raaklijnen die voorafging aan de ontwikkeling van de differentiecalculus door Isaac Newton.
Barrow studeerde aan de Universiteit van Cambridge. Van 1655 tot 1660 maakte hij een reis door verschillende landen in Europa, maar keerde terug naar zijn vaderland. Van 1663 tot 1669 was Barrow professor in de wiskunde aan Cambridge, waarna hij werd opgevolgd door Newton. Vervolgens werd Barrow docent aan de Trinity Universiteit (1672) en vicekanselier van Cambridge (1675).
Zijn theologische werken werden door Alexander Napier (1859) en zijn wiskundige werken door William Whewell (1860) geredigeerd.
