Hersenschudding

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een hersenschudding (ICD-10 S06.0) is een licht gestoorde hersenwerking ten gevolge van mechanisch geweld, direct of indirect op de schedel inwerkend, zonder dat de hersenen zelf macroscopisch (zichtbaar) waarneembaar letsel hebben opgelopen.

[bewerk] Symptomen

• Bewusteloosheid, kort of langdurig, meestal direct in aansluiting aan het ongeval. Bij een hersenschudding is de bewusteloosheid in het algemeen zeer kort van duur, dat wil zeggen enkele seconden tot ongeveer 10 minuten.
• Misselijkheid en braken; vaak treedt het braken spoedig na het ongeval op en in het algemeen hangen beide symptomen samen. Misselijkheid en braken zijn echter weinig specifieke symptomen.
• Retrograde amnesie; na weer tot bewustzijn te zijn gekomen bestaat bij het slachtoffer een geheugenverlies met betrekking tot de tijd die aan het ongeval vooraf ging. Men weet dus niet meer of maar zeer vaag te vertellen hoe het ongeval heeft plaatsgevonden. De amnesie is bij een hersenschudding meestal licht van aard of soms afwezig en in elk geval niet langer dan 24 uur.
• Er zijn geen neurologische uitvalsverschijnselen.
• Bij eventueel pathologisch-anatomisch onderzoek worden geen afwijkingen gevonden.

Men vermoedt dat de verschijnselen worden veroorzaakt door een functiestoornis van de reticulaire formatie van de hersenstam.

[bewerk] Behandeling

Bij een hoofdtrauma dat tot een of meer van deze verschijnselen leidt dient contact op te worden genomen met een arts. Aan de hersenschudding zelf is niets te doen, maar er is een (meestal kleine) kans dat er bijkomende problemen optreden die medisch ingrijpen noodzakelijk maken. Dit zijn met name intracraniële bloeding en hersenoedeem. Na verloop van tijd nemen de pijnklachten en de misselijkheid af. Dat men na een hersenschudding langdurig volstrekte rust zou moeten nemen om zware hoofdpijnen te voorkomen is een fabeltje. Niettemin houden veel mensen toch na een dergelijke gebeurtenis soms langdurig klachten van:

• evenwichtsproblemen
• concentratieproblemen
• taalvaardigheidsproblemen

Ook kunnen er andere klachten optreden; de hersenen zijn namelijk een groot regulerend orgaan voor de rest van het lichaam. Hormomen kunnen in de war raken, psychische problemen kunnen ontstaan, waaronder paniekaanvallen, stemmingswisselingen etc.

Tegen de hoofdpijn kan een pijnstiller (bijvoorbeeld paracetamol) worden gebruikt. Maar beslist geen aspirine is in verband met het (bloed verdunnende) antistollingseffect niet toegestaan in het begin totdat zeker is dat er geen inwendige bloedingen zijn (uitsluiten middels CT-scan).

Patiënten hebben rust nodig. Licht, TV, geluid, in de vrije natuur wandelen etc het kan ze allemaal te veel zijn. Patiënten moeten minder prikkels van buitenaf krijgen.

In de 24 uur na het hoofdtrauma wordt vaak een wekadvies gegeven: men moet de patiënt overdag niet alleen laten en 's nachts om het uur even wakker schudden. Lukt dit niet goed, of is er een duidelijk verschil in de grootte tussen de beide pupillen, of als de patiënt een epileptische aanval krijgt, is onverwijld controle door een neuroloog nodig. Er kan dan een intracraniele bloeding zijn opgetreden. Soms treedt in de dagen na het hoofdtrauma een langzaam optredende versuffing op: ook dan is nader onderzoek geboden, er kan en subduraal hematoom bestaan. Deze complicaties komen vaker voor bij mensen die antistollingsmiddelen gebruiken.

[bewerk] Vooruitzichten

Bij een lichte hersenschudding zijn in de meeste gevallen de symptomen na enkele weken verdwenen.

Bij een zware hersenschudding kan dit maanden duren. Een half jaar of langer is niet ongebruikelijk. Na een jaar treedt doorgaans geen verbetering meer op en blijft de status zoals het is, kortom de bijverschijnselen nadien kunnen blijvend van aard zijn (concentratieproblemen, psychische klachten, etc.).