Herman Van Springel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
|
---|---|
Volledige naam | Herman van Springel |
Bijnaam | Monsieur Bordeaux-Paris |
Geboortedatum | 14 augustus 1943 |
Geboorteplaats | Ranst, België |
Specialisatie | Eendagskoersen |
|
|
Huidige ploeg | geen |
Vorige ploegen | Mann, Molteni, Rokado, MIC, Flandria, IJsboerke-Colnago, Superia, Safir |
|
Herman Van Springel (Ranst,14 augustus 1943) was een Belgische beroepswielrenner van 1965 tot 1981. Zijn bijnaam was Monsieur Bordeaux-Paris.
Hij werd vooral populair door wedstrijden die hij bijna won. In de Ronde van Frankrijk van 1968 leek op de laatste dag de tijdritspecialist uit de Belgische Kempen met een voorsprong van 16 seconden op Jan Janssen bijna zeker van zijn zaak. Maar dat pakte dus heel anders uit. Herman Van Springel blokkeerde in de slotfase, terwijl Janssen juist toen pas goed op stoom kwam. Het kostte Van Springel de eindzege: hij kwam 38 seconden tekort voor de Tourzege. Hij werd ook nog eens tweede in de Ronde van Italië (1971) en derde in de Ronde van Spanje 1970. Hij pakte ook twee keer naast de zege in Paris-Roubaix. Bij het Wereldkampioenschap van 1968 stuitte hij op de Italiaan Vittorio Adorni en moest Herman van Springel genoegen nemen met de zilveren medaille.
In 1971 had Van Springel een contract getekend bij de Molteniploeg van Eddy Merckx. De Kempenaar werd dus een superknecht voor de kannibaal en mocht slechts af en toe voor zijn eigen kansen rijden. In 1972 werd de meesterknecht op het allerlaatste moment uit de Tourploeg geschrapt, omdat hij voor het volgende jaar al een overeenkomst had getekend met Rokado. In de periode na de Tour mocht hij geen grote wedstrijden meer rijden en kwam hij als enige van zijn ploeg aan de start in Zottegem: toch wist hij de overwinning te behalen.
Ondertussen had Herman van Springel wel de bijnaam “Monsieur Bordeaux-Paris” gekregen. Met zeven overwinningen is Herman Van Springel de recordman in de monsterrit Bordeaux-Parijs. Rond 2 uur met slaperige ogen verzamelen in het duister van Bordeaux. Vervolgens in Poitiers achter de brommer en 560 km achter de brommer en fietsen naar Parijs. In 1974 deelde hij met de Fransman Régis Délépine de eerste prijs na verkeerd te zijn gereden.
Hij won vijf tourritten en in 1973 pakte hij (als niet-sprinter) toch de groene trui van het puntenklassement. Op de indrukwekkende erelijst van Herman van Springel staan bijna alle grote eendagskoersen. Zo won hij Gent-Wevelgem (1966), de Ronde van Lombardije (1968), de Omloop Het Volk (1968), Parijs-Tours (1969), de Grote Landenprijs (1969, 1970), de Trofeo Baracchi (1969), de Brabantse Pijl (1970, 1974), het Kampioenschap van Zürich (1971), het Belgisch kampioenschap (1971) en de E3-prijs (1974). In de grote ronden behaalde hij ritzeges en ereplaatsen. Zo werd hij in 1970 in de Vuelta derde en in 1971 in de Giro tweede. In de zeventien jaar dat Herman Van Springel beroepsrenner was, won hij in totaal 136 wegwedstrijden.
[bewerk] Prijzen
|
|
|