Harold Abrahams
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Harold Abrahams | |
|---|---|
| Volledige naam | Harold Maurice Abrahams |
| Geboortedatum | 15 december 1899 |
| Geboorteplaats | Bedford |
| Overlijdensdatum | 14 januari 1978 |
| Overlijdensplaats | Enfield |
| Sportieve informatie | |
| Discipline | sprint, verspringen |
| Trainer / Coach | Sam Mussabini |
| Eerste titel | Olympisch kampioen 100m 1924 |
| Olympische Spelen | 1920, 1924 |
| Extra | Wereldrecordhouder 4 x 100 m 1924; Brits recordhouder verspringen 1923-1955, ex-Brits recordhouder 100 m |
|
|
|
Harold Maurice Abrahams (Bedford, 15 december 1899 - Enfield, 14 januari 1978) was een Brits atleet. Hij won goud op de 100 m tijdens de Olympische Zomerspelen 1924, een feit dat een prominente rol speelt in de speelfilm Chariots of Fire.
Abrahams was de zoon van een Litouwse Jood. Hij deed al sinds zijn jeugd aan sprinten en ook aan verspringen. Ook tijdens zijn rechtenstudie in Cambridge deed hij veel aan atletiek. Hij deed voor het eerst mee aan Olympische Spelen van 1920 in Antwerpen, maar zijn beste prestatie was een vierde plaats met de 4 x 100 m estafetteploeg.
Voor de Spelen van 1924 in Parijs werd hij beschouwd als een outsider. Teamgenoot Eric Liddell introduceerde hem bij een professionele trainer, met wie hij zijn sprint perfectioneerde. Nadat hij in 1923 het Britse verspringrecord reeds op 7,19 m had gebracht, verbeterde Abrahams dit een maand voor de Spelen tot 7,38. Dit record zou 30 jaar standhouden.[1]In Parijs kwam hij echter alleen op loopnummers uit. Hij won goud op de 100 m in een tijd van 10,6 s, voor Jackson Scholz uit de Verenigde Staten en Arthur Porritt, die later Gouverneur-Generaal van Nieuw-Zeeland zou worden. De finale vond plaats op 7 juli en tot Abrahams' dood zouden hij en Porritt ieder jaar op die dag dineren. Met de estafetteploeg won hij ook een zilveren medaille.
Op 12 juli 1924 liep Harold Abrahams met zijn teamgenoten Walter Rangeley, Lancelot Royle, William Nichol op de Spelen in Parijs tijdens de eerste serie 4 x 100 m estafette een nieuw wereldrecord in 42,0. Dit record werd in de derde serie geëvenaard door de Nederlandse estafetteploeg, waarna in de zesde serie het Amerikaanse team het record alweer verbeterde tot 41,2.
In 1925 brak Abrahams een been en daarop beëindigde hij zijn sportcarrière. Naast zijn juridische werk was hij jarenlang atletiekverslaggever voor de BBC. Merkwaardigerwijs (en net als zijn Nederlandse collega Han Hollander, die ook Joods was) versloeg hij ook de Olympische Zomerspelen 1936 in Nazi-Duitsland.
In 1926 trad Harold Abrahams toe tot het Algemeen Bestuur van de Amateur Athletic Association (AAA), waarvan hij in 1931 secretaris werd en in 1976 voorzitter.[1]In 1957 ontving hij de onderscheiding van BCE voor zijn werk als secretaris van het National Parks Committee.[1]
Abrahams overleed in 1978 op 78-jarige leeftijd. Zijn begrafenis vormt de raamvertelling van het verhaal van de film Chariots of Fire, die in 1981 de Oscar voor beste film won, en die het verhaal vertelt van zijn en Liddell's succes in 1924.
[bewerk] Titels
- Olympisch kampioen 100 m - 1924
- Brits AAA kampioen 100 yards - 1924
- Brits AAA kampioen verspringen - 1923, 1924
- Engels AAA kampioen 100 yards - 1923
- Engels AAA kampioen 220 yards - 1923
- Engels AAA kampioen verspringen - 1923, 1924
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
| Olympisch kampioen |  |
|---|---|
|
1896 Thomas Burke · 1900 Francis Jarvis · 1904 Archie Hahn · 1908 Reggie Walker · 1912 Ralph Craig · 1920 Charles Paddock · 1924 Harold Abrahams · 1928 Percy Williams · 1932 Eddie Toland · 1936 Jesse Owens · 1948 Harrison Dillard · 1952 Lindy Remigino · 1956 Robert Morrow · 1960 Armin Hary · 1964 Bob Hayes · 1968 Jim Hines · 1972 Valeri Borzov · 1976 Hasely Crawford · 1980 Allan Wells · 1984 Carl Lewis · 1988 Carl Lewis · 1992 Linford Christie · 1996 Donovan Bailey · 2000 Maurice Green · 2004 Justin Gatlin |
|
