Haggis
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Haggis is een typisch Schots gerecht. Het werd al door de oude Kelten gegeten.
Haggis is een schapenmaag of runderdarm, gevuld met stukjes hart, long, lever, niervet en havermout. Naar smaak kan een gesnipperd uitje toegevoegd worden, en peper, zout, nootmuskaat en foelie.
Traditioneel wordt Haggis geserveerd bij het Burns Supper, een op 25 januari gehouden diner ter viering van de verjaardag van de Schotse nationale dichter Robert Burns, die ooit een ode op de haggis schreef. De haggis wordt dan onder begeleiding van doedelzakmuziek opgediend.
| Address to a haggis | Ode aan de haggis |
| Fair fa' your honest, sonsie face, |
Rein en eerlijk is jouw vrolijke gezicht, |
| Great chieftain o' the pudding-race! |
De beste worst te zijn is jouw familie's plicht! |
| Aboon them a' yet tak your place, |
Jij hebt een eerenplaats verdient als zwaargewicht, |
| Painch, tripe, or thairm: |
Maag, pens en darm: |
| Weel are ye wordy o'a grace |
Jij verdient een gedicht |
| As lang's my arm. |
Zo lang als mijn arm. |
| Vertaling: R. Sampimon |
Het vers heeft overigens nog 7 coupletten.
Schotten vinden het amusant onwetende toeristen wijs te maken dat haggis een klein, wild dier is waarop gejaagd moet worden.
