Granulocyt
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een granulocyt is een type witte bloedcel die gekarakteriseerd wordt door de aanwezigheid van granulen in het cytoplasma. Ze worden ook wel polymorfonucleaire leukocyten genoemd, vanwege de variërende vorm van de celkern, welke meestal drie segmenten bevat. Met de term polymorfonucleaire leukocyten wordt vaak enkel gerefereerd naar neutrofiele granulocyten. Granulocyten worden vrijgesteld uit het beenmerg onder invloed van complement.
[bewerk] Classificatie
De granulocyt is verder onder te verdelen in een:
De namen refereren naar de kleur die de cytoplasmatische granules aannemen na een histologische kleuringsreactie.
[bewerk] (Toxische) producten
- Vesikels met een lage pH (3.5~4.0)
- Toxische zuurstof producten (zoals superoxide, waterstofperoxide, hydroxy radicalen, singlet zuurstof)
- Toxische stikstof oxiden (stikstofmonoxide)
- Antimicrobiële agentia (defensinen en kationische proteïnen)
- Enzymen (Lysozymen verteren bacteriën verder)
[bewerk] Pathologie
Granulocytopenie is een abnormaal lage concentratie granulocyten in het bloed. Dit doet de weerstand van het lichaam tegen infecties sterk dalen. Gelijkaardige ziekten zijn agranulocytose en neutropenie.
Een granuloom is een tumor uitgaande van granulocyten.
Bij mensen die leiden aan Diabetes mellitus is er vaak een granulocytair chemotactisch defect
