Gezichtsverlies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bij gezichtsverlies lijdt men een publieke afgang die afbreuk doet aan de eigen positie. In veel Aziatische landen is het vermijden van gezichtsverlies een onvervreemdbaar deel van de sociale interactie. Gezichtsverlies lijden kan bijvoorbeeld wanneer men beloftes niet kan nakomen, of wanneer men anderszins niet aan verwachtingen van anderen kan voldoen. Gezichtsverlies is een gemoedstoestand die een gevolg is van meningen van anderen. In de westerse samenleving kent men het begrip gezichtsverlies nauwelijks of niet. Als westerse tegenhanger qua gemoedstoestand kan schuldgevoel genoemd worden. Dit is echter een gevoel dat men zichzelf oplegt.

Mensen die opgegroeid zijn in een westerse samenleving hebben of tonen vaak weinig begrip voor het gezichtsverlies van anderen en door onwetendheid of onwil komt het voor dat zij bij interacties met mensen uit of in oosterse landen deze laatsten gezichtsverlies doen lijden. Dit kan bijvoorbeeld door publiekelijk op onvolkomendheden van de andere persoon te wijzen. Vrijwel altijd leidt dit tot onbegrip tussen de twee partijen.

Iemand die gezichtsverlies heeft geleden wordt door mensen in de omgeving met verminderd respect behandeld, voor minder aangezien of zelfs verstoten. De mate van gezichtsverlies hangt soms samen met de oorzaak. Mensen die ernstig gezichtsverlies hebben geleden kunnen hier zo erg onder lijden dat zij zelfs kunnen overgaan tot zelfmoord.

Individuen willen voor alles vermijden dat zij gezichtsverlies lijden. Het is in de oosterse cultuur bijvoorbeeld soms beter om een leugen te vertellen om de waarheid te verbloemen, dan ongelijk toe te geven en gezichtsverlies te lijden. Door publiekelijk te zeggen dat iemand ongelijk heeft of een fout heeft begaan wordt beschouwd als zeer slecht gedrag want het leidt tot gezichtsverlies. Of de partij nu heeft gelogen of niet dat maakt niets uit, men wordt geacht het niet te zeggen. Ook in het openbaar boos worden op een ander: zowel degene die boos wordt als degene tegen wie de woede is gericht kunnen gezichtsverlies lijden.

[bewerk] Voorbeelden van gezichtsverlies:

Verlies van de Tweede Wereldoorlog door Japan.
Verlies van verkiezingen (Bangkok gouverneursverkiezingen 2004).
Publiekelijk ongelijk krijgen.
Betrapt worden op liegen, vreemdgaan, of andere sociaal onacceptabel gedrag. Wordt men niet betrapt, dan heeft dat geen consequenties.
Bij bestuurders van een onderneming die verwikkeld is in een boekhoudschandaal (Enron, Parmalat, WorldCom).

[bewerk] Voorbeelden van de gevolgen van gezichtsverlies:

Na de Tweede Wereldoorlog pleegden veel Japanse militairen collectief zelfmoord (Harakiri) omdat zij vonden dat zijzelf en hun land gezichtsverlies hadden doen lijden.
Ook al heeft iemand ongelijk, hij of zij zal tot het bittere einde zijn eigen standpunten aanhangen. Hierbij niet naar kritiek van anderen luisterend, tenzij deze persoon beschouwd wordt als iemand die hoger staat in de sociale hiërarchie.
Verschillende topbestuurders hebben na het bekendworden van boekhoudschandalen zelfmoord gepleegd. In andere gevallen betekende het gezichtsverlies dat hun carrière voorgoed voorbij was.