Gary Moore
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Robert William Gary Moore (Belfast, 4 april 1952) is een Brits gitarist.
Inhoud |
[bewerk] Biografie/Discografie
In een carrière die begon in de jaren zestig heeft hij gespeeld in vele bands waaronder Thin Lizzy, Colosseum II en Skid Row. Daarnaast heeft hij een succesvolle solocarrière.
Zijn eerste goede gitaar kreeg Moore toen hij 14 jaar oud was. Al snel ging hij hiermee optreden.
[bewerk] Bands
[bewerk] Skid Row
In 1970 formeerde hij samen met Noel Bridgeman en Bruce Shiels de groep Skid Row. De groep bestreek een breed scala aan muziekstijlen waaronder jazz, rock en blues.
Met deze groep verdiende Moore een reputatie in de muziekindustrie die al snel uitmondde in samenwerking met Phil Lynott.
Albums
- Skid Row
- 34 Hours
[bewerk] Colosseum II
Hierin speelde Gary samen met Don Airey, John Mole en Jon Hiseman.
Albums
- Strange New Flesh
- Electric Savage
- War Dance
[bewerk] Thin Lizzy
Moore maakte gedurende verschillende periodes deel uit van deze band, samen met Phil Lynott, met wie hij later ook als duo optrad.
Albums
- Night Life
- Remembering Part 1
- Black Rose
- Continuing Saga
- The Adventures of Thin Lizzy
- Life
- Dedication
[bewerk] Solocarrière
Zijn eerste soloalbum bracht Moore in 1973 uit als de Gary Moore Band.
In 1979 startte hij, met hulp van Phil Lynott, een echte solocarrière. De combinatie van Moores gitaarspel en Lynotts stem leverden de single Parissienne Walkways (van het album 'Back On The Streets') op dat in april 1979 de Britse top tien haalde.
Na een serie stevige rock albums keerde Moore terug naar de blues met het album Still Got the Blues, met daarop bijdragen van B.B. King, Albert King en Albert Collins. Dit album was een geweldig succes.
Moore bleef bij de blues tot 1997, toen hij besloot te gaan experimenteren met moderne dancebeats in Dark Days In Paradise. Dit zette vele fans, en ook de muziekpers, danig op het verkeerde been.
Met het album Back to the Blues keerde Moore uiteindelijk terug op het vertrouwde bluesstramien.
Albums
- Grinding Stone, 1973
- Back on the Streets, 1978
- Corridors of Power, 1982
- Live at the Marquee, 1983
- Rockin' Every Night - Live in Japan, 1983
- Victims of the Future, 1983
- Dirty Fingers, 1984
- We Want Moore, 1984
- Run for Cover, 1985
- Wild Frontier, 1987
- After the War, 1989
- Still Got the Blues, 1990
- After Hours, 1992
- Blues Alive, 1993
- Ballads & Blues 1982-1994, 1994
- Blues For Greeny, 1995
- Dark Days in Paradise, 1997
- Out in the Fields - The Very Best of Part 1, 1998
- Blood of Emeralds - The Very Best of Part 2, 1999
- A Different Beat, 1999
- Back to the Blues, 2001
- Power Of The Blues, 2004
- Old New Ballads Blues, 2006
Singles
- Parissienne Walkways
- Out in the Fields
- After the War
- Empty Rooms
- Still Got the Blues
- Oh Pretty Woman
- Walkin' by myself
[bewerk] BBM
Deze band werd geformeerd in 1994 en bestond, naast Gary, uit blues-giganten Jack Bruce en Ginger Baker, beiden ooit spelend in de superband Cream. Ze maakten een enkel album met solide blues nummers.
Albums
- Around The Next Dream
[bewerk] Scars
Deze band werd geformeerd in 2002 en bracht een gelijknamig album uit dat uitkwam op 2 september 2002.
De band bestaat uit Gary Moore (zang/gitaar), Cass Lewis (basgitaar/zang) en Darrin Mooney (drums).
Albums
- Scars, 2002
[bewerk] G Force
In 1980 kwam het album G Force uit, met onder andere Willy Daffern (zang). De samenwerking stopte na dit ene album hoewel sommige tracks in een live uitvoering op Live At The Marquee staan.
Albums
- G Force
