Frederik II van Baden
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1857-1928 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Groothertog van Baden | ||||||
|
||||||
|
Frederik Willem Lodewijk August (Karlsruhe 9 juli 1857 - Badenweiler 9 augustus 1928) was van 1907 tot 1918 de laatste groothertog van Baden.
[bewerk] leven
Frederik was de oudste zoon van groothertog Frederik I en Louise, dochter van de Duitse keizer Wilhelm I. Zoals zoveel vorstenzonen begon hij een militaire carrière en diende als kolonel van de infanterie in de legers van Oostenrijk, Pruisen en Württemberg. Op 20 september 1885 trad hij in het huwelijk met Hilda Charlotte Wilhelmine van Nassau-Weilburg, dochter van Adolf van Nassau. Het paar bleef echter kinderloos.
Frederik II besteeg na de dood van Frederik I op 28 september 1907 de Badense troon. Hij zette het liberale beleid van zijn vader voort zodat Baden zijn status als "Musterländle" (voorbeeldlandje) behield. Bij gebrek aan nakomelingen werd zijn neef Max, later rijkskanselier van het Keizerrijk, als troonopvolger aangewezen.
De revolutie die in 1918 door Duitsland stormde liet ook Baden niet onberoerd. Frederik werd op 22 november gedwongen troonsafstand te doen. Men prees hem evenwel openlijk voor zijn beleid, dat gunstig afstak bij het Pruisische. Na de revolutie ontstond de Vrijstaat Baden die in 1951/1952 opging in het nieuwe bondsland Baden-Württemberg. De ex-groothertog bracht de rest van zijn leven zeer teruggetrokken door in zijn slot in Freiburg. Hij stierf op 9 augustus 1928.
