Felice Gimondi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Felice Gimondi op het Wereldkampioenschap wielrennen in 1966

Felice Gimondi (Sedrina, 29 september 1942) is een voormalig Italiaans wielrenner. Hij won zowel de Tour de France, als de Giro d'Italia en de Vuelta a España. Op de rangschikking van beste renners aller tijden van Daniel Marszałek (2004) staat Felice Gimondi zevende.

De in Sedrina bij Bergamo geboren Gimondi was als amateur al een verdienstelijk renner, met onder meer winst in de Ronde van de Toekomst. Hij brak volledig door in zijn debuutjaar bij de profs in 1965 toen hij als debutant de Ronde van Frankrijk op zijn naam schreef. Twee jaar later won Gimondi de Ronde van Italië; iets wat hij in 1969 en 1976 kon herhalen. In 1968 won hij ook de Ronde van Spanje, waarmee hij één van de vier renners is die alle drie de Grote Rondes heeft gewonnen. De andere drie zijn Jacques Anquetil, Eddy Merckx en Bernard Hinault, die overigens alle drie nog met Gimondi in één peloton hebben gereden. Gimondi, bijgenaamd 'de buizerd van Bergamo' en 'de Aristocraat', eindigde in de vijf keer dat hij deelnam aan de Ronde van Frankrijk vijf keer in de toptien. Zijn laagste eindklassering was een zevende plaats en hij won in totaal zeven touretappes.

Gimondi reed niet alleen sterk in de grote rondes, maar hij was ook een specialist in eendaagse wedstrijden. Zo won hij tweemaal de Ronde van Lombardije (1966 en 1973). Parijs-Roubaix (1966) en Milaan-San Remo (1974) zette hij eenmaal op zijn palmares. In 1973 werd Gimondi wereldkampioen.