Fakkel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een fakkel is een stok die door middel van vuur licht geeft. De meeste fakkels zijn tegenwoordig een gevulde koker met een pyrotechnische sas. Deze sas bevat meestal metaalpoeders die de kleur heel erg fel maken.
Fakkels werden ooit gemaakt van een houten stok die werd ingesmeerd met dierlijke olie of pek, en dan werd gebruikt voor verlichting of om vuren aan te steken.
Vroeger werd de fakkel gebruikt als seinmiddel in het leger. Rooksignalen konden van ver gezien worden zodat men de boodschap kon doorgeven.
Een fakkel of flare is ook de benaming voor een industriële brander die overdruk uit vaten en leidingen wegneemt door overtollige gassen via veiligheidskleppen af te leiden en te verbranden. Dit zijn de typische waakvlammen die je op hoge pijpen ziet in industriegebieden en havens, ook bij gas- en olievelden komen ze veel voor. In noodgevallen kan de hele inhoud van een fabriek afgefakkeld worden, bij een stroomstoring in de regio Rotterdam in 2005 waren de fakkels van Shell Pernis tot voorbij Den Haag te zien. Tegenwoordig worden dergelijke fakkels vaak omhuld gebouwd, zodat de vlammen minder overlast voor de omgeving opleveren.
