Ernest Chausson
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ernest Chausson (Parijs, 20 januari 1855 - Limay, 10 juni 1899) was een Franse componist, leerling van Jules Massenet en later van César Franck aan het conservatorium van Parijs. Hij was een mede oprichter van de Societé Nationale de Musique, waarvan hij van 1889 - 1899 de secretaris was.
Chausson was welgesteld als enige erfgenaam van zijn vader en na het overlijden van zijn twee broers. De vader was aannemer en had onder andere de grote Parijsse Boulevards aangelegd. Met dat fortuin kon hij zijn huis vol met moderne kunst van die tijd inrichten. Na zijn studie rechten, door zijn ouders verplicht gesteld, wijdde hij zich volledig aan de kunst.
Zijn oeuvre houdt onder meer in de opera's Le Roi Arthus, La Légende de Sainte Cécile, Poème de l'amour et de la mer voor koor en orkest, composities voor piano en orgel en het zeer bekende Poème voor viool en orkest.
Chausson heeft slechts één symfonie voltooid, Symfonie in Bes, opus 20. Het componeren hiervan kostte hem enorme moeite, maar hij voltooide het stuk toch in 1890.
Hij kwam om het leven door een fietsongeluk.
