Edict van Caesar
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Edict van Caesar, ook bekend als de Nazareth inscriptie is een marmeren tablet met veertien regels Griekse tekst, gevonden in 1878. Het maakt deel uit van de Frohner collectie.
Het edict stelt zware straffen op het schenden van graven,[1] met name het verwijderen van sluitstenen. Het keizerlijke edict stamt waarschijnlijk uit het jaar 41. De caesar in de naam slaat dan waarschijnlijk op keizer (caesar) Claudius. Het edict wordt in christelijke kringen soms gezien als een Romeinse reactie op de gebeurtenissen rond de opstanding van Jezus.
| Referenties: |
