Chalet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een chalet (châlet) is de benaming van een houten woning of boerderij, zoals die in de Alpenlanden gebouwd placht te worden.
Het woord vindt haar oorsprong in het Provençaals sprekende Alpengebied en komt vermoedelijk van het Middeleeuws-Latijnse woord calittum, dat schuilplaats betekent. Met een chalet werd oorspronkelijk dan ook een herdershut aangeduid.
Later is het woord overgegaan op veel grotere behuizingen, waar een of meerdere gezinnen konden wonen. Ook deze lagen in het Alpenweidegebied en werden alleen 's-zomers gebruikt.
Kenmerkend zijn het betrekkelijk vlakke zadeldak met overhangende dakranden, alsmede balkons of galerijen. Een origineel chalet is gewoonlijk van zwaar hout gebouwd, ter isolatie. Deze houten wanden rusten op een natuurstenen muurtje. Ook zijn er zware luiken voor de vensters, wat nodig was in verband met de tijdelijke bewoning.
[bewerk] Toerisme
De eerste Europese toeristen bestonden uit rijkere mensen die vaak een land als Zwitserland als bestemming hadden. Zij romantiseerden het chalet en imiteerden de kenmerken ervan via de zogeheten chaletstijl, die vooral tegen het eind van de 19e eeuw furore maakte. Zo ging de naam chalet over op allerlei villa's en vakantiewoningen, die doorgaans niets met het oorspronkelijke chalet meer van doen hadden.
