Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bertrand van Toulouse (?, ca. 1165 - Tripolis, 21 april 1112) was Graaf van Toulouse, Markies van Provence en eerste Graaf van Tripoli.
Hij was de oudste zoon van Raymond IV van Toulouse, en was regent over Toulouse tijdens zijn vader campagne in de Eerste Kruistocht. Tussen 1098 en 1100 werd Bertrand afgezet door zijn nicht Filippa van Toulouse en haar man Willem IX van Aquitanië, deze wilden het veroveren om Willems kruistocht te kunnen betalen. In 1105 werd Bertrand dan echt graaf van Toulouse en in 1108 ging hij naar Tripoli om het te veroveren van zijn neef Willem-Jordan. Daarna bleef hij heerser van Tripoli tot zijn dood in 1112, hij werd daar opgevolgd door zijn zoon Pons van Tripoli. Toulouse liet hij na aan zijn halfbroer Alfons Jordaan, dat alweer in handen was gevallen van Willem IX van Aquitanië.
Bertrand huwde rond 1095 met Helena van Bourgondië (geb. 1080, overl. 1141), een dochter van Odo I van Bourgondië. Ze kregen drie kinderen;
- Pons van Tripoli, opvolger, graaf van Tripoli
- Filipe, (1099-1102)
- Ines of Ineke, huwde Reinoud, heer van Margat
[bewerk] Referenties
- Les comtes de Toulouse, Jean-Luc Dejean, 1979, 1988, ISBN 2-213-02188-0
- L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient, René Grousset, 1949
