Berthe Morisot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Berthe Morisot (Bourges, 14 januari 1841 – Parijs, 2 maart 1895) was een Frans impressionistisch kunstschilder.

Zij was de eerste vrouw die zich aansloot bij de groep impressionisten en ondanks de protesten van familieleden en vrienden bleef zij streven naar erkenning van deze kunstvorm.

In 1857 begon zij met het nemen van tekenlessen en kopieerde veel werk, variërend van de oude meesters tot Corot. Met deze laatste kwam zij ook in contact. Van 1860 tot 1862 was zij zijn leerlinge, samen met haar zus Edma. Corot adviseerde haar ook om naar Auvers-sur-Oise te gaan en daar te leren in de open lucht te schilderen (en plein air). In 1864 verschenen haar eerste landschappen in de Salon. In 1868 leerde zij Édouard Manet kennen en raakte met hem bevriend. Manet had grote invloed op haar ontwikkeling en stijl. Anders dan de meeste impressionisten, die zich toen sterk bezighielden met optische kleurexperimenten, kozen Berthe Morisot en Edouard Manet voor een meer conservatieve benadering, hoewel Morisot ook op dit punt invloed uitoefende op Manet en hem ertoe aanzette te kiezen voor het palet van de impressionisten en minder zwart te gebruiken. Ook wekte zij zijn interesse voor het plein-air schilderen.

In 1872 reisde zij door Spanje. Tussen 1874 en 1886 exposeerde zij op alle impressionistische tentoonstelligen behalve (door de geboorte van haar dochter Julie) de vierde. In 1874 trouwde zij met Manets broer Eugène. In 1881-1883 bouwden zij een huis in Parijs, dat een ontmoetingsplaats werd voor schilders en schrijvers, onder wie Edgar Degas, Gustave Caillebotte, Claude Monet, Camille Pissarro, James McNeill Whistler, Pierre-Auguste Renoir, Stéphane Mallarmé en anderen. Mallarmé werd haar beste vriend en grootste bewonderaar.

Berthe schilderde voornamelijk vrouwen en kinderen, zowel binnen- als buitenshuis, in doordachte composities en heldere kleuren. Zij werd de bekendste vrouwelijke representant van het impressionisme.

In 1892 overleed haar echtgenoot en kocht zij een kasteel in Mesnil. Na haar dood in 1895 vond er een grote tentoonstelling plaats bij Durand-Ruel.