Batterijlader
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
|
Een batterijlader is een apparaat om losse oplaadbare batterijen of accu's op te laden.
Een batterijlader is enkel geschikt voor oplaadbare batterijen of accu's. Wanneer gewone (niet-oplaadbare) batterijen in een batterijlader worden gedaan dan kunnen deze gaan lekken of ontploffen. Daarbij kunnen bijtende chemische stoffen vrijkomen.
Inhoud |
[bewerk] Uitvoeringen
Batterijladers zijn er in eenvoudige en uitgebreide uitvoeringen. Grofweg kunnen ze ingedeeld worden als volgt:
- Constante spanning
- Een batterijlader die enkel een spanning afgeeft. Loodaccu's worden met een vaste spanning opgeladen. Deze spanning mag niet te groot zijn, want wanneer een loodaccu te veel spanning krijgt dan neemt de capaciteit van de accu af en kan er zelfs gas gevormd worden. Er wordt daarom een spanning gebruikt die iets hoger ligt dan de spanning van een volle accu. Tijdens het laden neemt de laadstroom langzaam af als de accu vol raakt.
- Constante stroom
- Een lader die enkel een constante stroom afgeeft. Als de cellen vol zijn moet het uitschakelen handmatig gebeuren. Dit zijn bijvoorbeeld laders die enkel uit een adapter bestaan, en worden vooral voor NiCd oplaadbare batterijen en accupacks gebruikt. Alhoewel deze methode laden met constante stroom wordt genoemd, is in de praktijk de stroom vaak niet constant.
- Timer
- Een lader die zich na een vast ingestelde tijd uitschakelt.
- Intelligent
- Een intelligente lader met een microprocessor die constant controleert of de batterijen al vol zijn. Het kan dus zijn dat in een twee uurs lader de batterijen al na anderhalf uur vol zijn. Sommige van deze laders hebben een geschakelde voeding zodat de lader geschikt is voor alle netspanningen wereldwijd(van 110 Volt tot 240 Volt).
Daarnaast hebben sommige nog aanvullende functies, zoals een ontlaadfunctie of controle van de temperatuur van de oplaadbare batterij. Deze laatste functie zorgt ervoor dat de batterijen nooit een te hoge temperatuur bereiken.
Een snellader laadt de batterijen met een grotere stroom (mA), zodat de batterij in bijvoorbeeld 1 uur opgeladen worden. De meeste snelladers voor NiMH-batterijen meten ook de temperatuur van de batterijen, omdat de batterijen kunnen beschadigen bij een te hoge temperatuur.
Batterijfabrikant Varta heeft een systeem waarbij de alle Ni-MH oplaadbare batterijen in 15 minuten kunnen worden opgeladen. Dit kan met behulp van bijgeleverde 12 volt adapter ook in de auto.
De meeste laders schakelen zichzelf niet helemaal uit aan het einde van het laadproces, maar blijven nog een klein beetje stroom geven zodat de batterij goed vol blijft. De meest gebruikte methode is druppelladen. Bij deze methode 'druppelt' de lader steeds een kleine stroom bij zodat de batterij altijd helemaal vol is als deze uit de lader wordt gehaald. Het is wenselijk een lader met druppellading te gebruiken voor gewone Ni-MH batterijen, deze batterijen hebben namelijk te maken met zelfontlading, zie ook Oplaadbare batterij
[bewerk] Intelligente laders
Vele opladers detecteren wanneer de batterij volledig opgeladen is. Er zijn verschillende manieren om te detecteren wanneer een batterij vol is.
[bewerk] Minus-delta-V
De minus-delta-V (kortweg: -ΔV) methode detecteert een negatieve spanningsverandering. Er wordt gebruik gemaakt van het volgende effect: als een accu met een constante stroom opgeladen wordt dan krijgt deze een steeds hogere spanning. Wanneer de accu vol is, bereikt deze spanning echter haar maximale waarde en neemt bij aanhoudende stroomtoevoer juist weer lichtjes af. Deze spanningsterugval (deltapiek) wordt door de laadelektronica herkend, en de oplader stopt.
De spanningsval kan variëren van ongeveer 0mV tot 5mV. Wanneer een batterij vaak gebruikt is, of juist nog niet gebruikt is, of met een te grote laadstroom wordt opgeladen, dan zal er geen spanningsterugval optreden. De lader zal dan niet stoppen en de oplaadbare batterijen worden dan te veel opgeladen.
Vrijwel alle NiMH-batterijen zijn zodanig geconstrueerd dat bij overladen de batterij niet meteen stuk gaat, maar de overtollige energie in warmte wordt omgezet. De temperatuur van de batterij loopt daarom opeens sneller op bij het overladen. Er bestaan daarom laders die ook de temperatuur van de batterijen in de gaten houden.
[bewerk] Peak Voltage Detectie
De 'Peak Voltage Detectie' (kortweg: PVD) detecteert de 'piek'. Dus wanneer de spanning van de batterij niet meer toeneemt, dan is de 'piek' bereikt. Door fabrikanten van NiMH-batterijen wordt deze methode aanbevolen, tezamen met een temperatuurmeting van de batterijen.
[bewerk] Andere manieren
Daarnaast zijn er nog andere manieren. Zo kan een lader bijvoorbeeld steeds kortstondig een grote laadstroom geven, en in de tussenperioden de batterij testen hoe vol hij is. Een andere manier is dat de lader aan de hand van allerlei gegevens (spanning, temperatuur, tijd, interne weerstand van de batterij) een beslissing maakt wanneer een batterij vol is.
 Zie ook: druppellader |
