Anton Reinhard Falck
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mr. Anton Reinhard Falck (Utrecht, 19 maart 1777 – Brussel, 16 maart 1843) was een belangrijk staatsman ten tijde van koning Willem I. Van 1802-1805 was hij secretaris van het Nederlandse gezantschap te Madrid, daarna was hij gedurende enkele jaren secretaris-generaal bij enkele ministeries. Na afloop van de Franse Tijd kreeg hij in 1813 een positie in het voorlopig bewind. Hij werd door koning Willem I tot Algemeen Secretaris benoemd, een belangrijke politiek-ambtelijke functie.
Hij was als één der weinigen voorstander van een samengaan met België, nog voordat dit door het Congres van Wenen opgelegd werd. In 1814 was hij het dan ook, die de Acht Artikelen van Londen opstelde voor het samengaan van België en Nederland. In 1818 werd hij minister van het 'superdepartement' van Onderwijs, Nationale Nijverheid en Koloniën. Hij voerde een krachtig industriebeleid, vooral in de Zuidelijke Nederlanden. Hij kwam in conflict met Van Maanen en trad af. Daarna werd hij in 1823 gezant te Londen, het centrum der toenmalige internationale diplomatie. Een jaar later ondertekende hij samen met Hendrik Fagel namens Nederland het Verdrag van Londen van 1824. Na een conflict met de koning over de Belgische kwestie nam hij ook uit deze functie ontslag. In 1839 werd hij nog ambassadeur in Brussel.
Falck was een verlicht denker en vrijmetselaar.
[bewerk] Bibliografie
- D. van der Horst: Van republiek tot koninkrijk, de vormende jaren van Anton Reinhard Falck (1777-1813), Amsterdam 1985
[bewerk] Externe Link:
| Voorganger: O. Repelaer van Driel (onderwijs) G.A.G.Ph. van der Capellen (koophandel en koloniën) |
minister van Publiek Onderwijs, Nationale Nijverheid en Koloniën 1818-1824 |
Opvolger: P.C.Gh. ridder de Coninck (onderwijs) C.Th. Elout (nijverheid en koloniën) |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. |
