André Donner
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Andreas Matthias (André) Donner (Rotterdam, 15 juni 1918 – Amersfoort, 24 augustus 1992) was een vooraanstaand Nederlands rechtsgeleerde.
Hij studeerde rechten aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar hij op 21-jarige leeftijd cum laude afstudeerde aan de Juridische Faculteit. Al in 1941 promoveerde hij aldaar op een proefschrift getiteld: De rechtskracht van administratieve beschikkingen. Van 1945 tot 1958 was hij hoogleraar Staatsrecht aan zijn Alma Mater. In 1958 werd hij rechter bij het Europees Hof van Justitie hetgeen hij tot 1979 zou blijven. Tot aan zijn emeritaat in 1984 was hij hoogleraar aan de Rijksuniversiteit Groningen. In die tijd was hij ook president van de KNAW.
Donner leidde verschillende commissies. De bekendste daarvan is de zogenaamde Commissie van Drie die onderzoek deed naar het gedrag van Prins Bernhard in de zogenaamde Lockheed-affaire. Ook leidde hij samen met Jo Cals in de jaren zestig een grondwetscommissie. In 1971 kwam deze commissie met een voorstel, dat uiteindelijk in 1983 tot een algehele Grondwetsherziening zou leidden.
De gereformeerde André Donner is de zoon van Jan Donner (Minister van Justitie), de broer van Jan Hein Donner (schaker) en de vader van Piet Hein Donner (Minister van Sociale Zaken en oud- Minister van Justitie).
[bewerk] Zie ook
- Familie Donner
