Ѓорче Петров
Од Википедија, слободна енциклопедија
| Ѓорче Петров | |
 |
|
| македонски револуционер | |
| Роден | 1864/1865 с. Варош (Прилепско), денес Р. Македонија |
|---|---|
| Починал | 28 јуни, 1921 Софија, Царство Бугарија |
Ѓорче Петров (1864/1865, с. Варош, (Прилепско) - 28 јуни, 1921, Софија, Бугарија) е македонски револуционер роден во ситно трговско семејство. Се школувал во Прилеп, Битола и Солун. Во солунската гимназија останува до 1885 година кога заради учество во ученичкиот бунт ќе биде исклучен со група од 12 македонски ученици заедно со уште еден друг наш иден револуционер, Пере Тошев.
Престојува во Источна Румелија каде собира финансиски средства за набавка на оружје за идните востанички акции во Македонија. Поради слабото здравје се враќа во татковината како учител во Штип, 1885 година.
Во 1888 година доаѓа во Солун како коректор во основаната печатница на Коне Самарџиев. 1889 година станува учител во скопската гимназија се до 1890 година каде се запознава со владиката Теодосиј, заговорник за обновување на охридската архиепископија. Потоа заминува во Бугарија, време кое се покажува решавачко за создавање на ВМРО. Тој учествувал во испраќањето на ќирџијата Доне со пратки бомби од Штип до Битола.
Во март 1895 година во Солун е кооптиран за член на ЦК на ВМРО каде на Солунскиот конгрес 1896 година заедно со Гоце Делчев добиле задача да го изготват уставот на организацијата. Подоцна со налог на организацијата заминува како задграничен претставник во Софија каде има средби со Ризов и Лапчев кои го уверувале дека населението во Македонија не е спремно само да се бори, да крева востание и дека им е потребна помош од врховниот комитет и од бугарските власти. Единствено тој и Гоце Делчев ќе се спротивстават за кревање на Илинденското востание поради неговата неподготвеност и избрзаност. Своите погледи ги образложува во својот весник "Бунтовник" каде во средиштето на неговата идеологија лежи паролата “Македонија на Македонците”.Иако не го подржува, тој учествува во Илинденското востание и тоа со четa во борбите кај прилепско-мариовскиот крај. На Рилскиот конгрес е избран повторно како задграничен претставник на ВМРО во Софија. Во 1896 година кога во Македонија пристигнале претставници од македонскиот врховен комитет на чело со Луков и Сарафов тој вели:'”Ги пречекавме како господ, за да потоа заклучиме дека не заслужуваат никакви почести”. Станува збор за сосема друга спротивна политика кои ја водиле отцепените претставници, наречени врховисти.'
Заради своите чисто македонски позиции станува најнапаѓаниот член на ВМРО од страна на врховистите.Конечно, како цел на братоубиствената политика во Бугарија на 28 јуни 1921 година е убиен од платениците на Тодор Александров среде градот Софија.
