Xosé Neira Vilas
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Xosé Neira Vilas (nado en Gres, Vila de Cruces, o 3 de novembro de 1928) é un escritor galego.
Índice |
[editar] Biografía
Fillo de labregos, estudou comercio por correspondencia. En 1949 emigrou a Arxentina e entra en cotacto con galeguistas como Luís Seoane, Rafael Dieste, Ramón Suárez Picallo, Lorenzo Varela ou Ramón de Valenzuela e en 1953 funda as Mocedades Galeguistas, casa coa escritora Anisia Miranda en 1957 e funda a editorial Follas Novas. En 1961 marcha a Cuba coa súa dona.
Logo de trinta e un anos na illa caribeña, xa xubilados, regresan a Galicia en 1994 para vivir en Gres donde dirixen a Fundación Xosé Neira Vilas e continúan coa labor cultural e periodística.
Xosé Neira Vilas é membro numerario da Real Academia Galega, Doutor Honoris Causa polas Universidades de A Coruña e La Habana, Premio da Crítica Española (narrativa) e premio da Crítica Galega (ensaio). Recibiu a medalla Castelao, o Pedrón de Honra, o premio Celanova Casa dos Poetas e o Premio Trasalba (2004).
[editar] Características da narrativa
A súa obra Memorias dun neno labrego é o libro máis lido da historia da literatura galega. Tanto esta coma outras obras posteriores reflicten o mundo rural e a emigración. Entre as novelas que reflicten o mundo rural hai que distinguir entre as de protagonista infantil e adulto.
As de protagonista infantil, forman o chamado "ciclo do neno" e son: Memorias dun neno labrego, Cartas a Lelo e Aqueles anos do Moncho.
Entre as que reflicten o agro galego dende a perspectiva adulta recrean toda a súa crueza: Xente no rodicio, A muller de ferro e Querido Tomás.
Un pouco diferentes, aínda permanecendo un substrato rural, son as obras Lar, Nai e Pan. O mundo da emigración aparece en Camiño bretemoso, na colección de contos Historias de emigrantes, en Remuíño de sombras e en Tempo novo.
Neira Vilas escribiu tamén libros para nenos, entre os que destacan Espantallo amigo, O cabaliño de buxo, A marela Taravela, Contos vellos pra rapaces novos e Chegan forasteiros.
En colaboración coa súa muller, a cubana Anisia Miranda, publicou un libro de de cancións e poemas titulado Cantarelas e contos prá xente miúda.
[editar] Obra
[editar] Narrativa
- Memorias dun neno labrego, 1961
- Xente no rodicio, 1965
- Camiño bretemoso, 1967
- Historias de emigrantes, 1968
- A muller de ferro, 1969
- Cartas a Lelo, 1971
- Remuíño de sombras, 1973
- Lar, 1974
- Aqueles anos do Moncho, 1977
- Querido Tomás, 1980
- Nai, 1980
- Tempo novo, 1987
- Espantallo amigo, 1987
- Pan, 1987
- De cando Suso foi carteiro, 1988
- O home de pau, 1999
- Chegan forasteiros, 1992
- Contos de tres mundos, 1995
- Relatos mariñeiros, 2003
[editar] Narrativa para nenos
- Espantallo amigo, 1971
- O cabaliño de buxo, 1971
- A marela Taravela, 1973
- Contos vellos pra rapaces novos, 1983
[editar] Poesía
- Dende lonxe, 1960
- Inquedo latexar, 1969
- Poesía recadada, 1994
- Dende Gres, 2004
[editar] Ensaio
- Galegos no Golfo de México, 1980
- Encrucilladas, 1981
- Castelao en Cuba, 1983
- A prensa galega en Cuba, 1985
- Guerrilleiros, 1991
- Na outra banda do mar, 1992
- Charamuscas, 1993
- Memoria da emigración, 1994
- Eduardo Blanco-Amor, dende Buenos Aires, 1994
- Memoria da emigración II, 1995
- A lingua galega en Cuba, 1995
- Galegos que loitaron pola independencia de Cuba, 1998
- Crónicas galegas de América I. Rolda primeira, 2000
- Manuel Murguía e os galegos da Habana, 2000
- Crónicas galegas de América II. Rolda segunda, 2001
- Crónicas galegas de América III. Rolda terceira, 2002
- O sarillo do tempo, 2004
- Xentes e camiños, 2005
- Vinte anos retornando, 2006
- Arredor do mundo, 2007
