Vichelocrego
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Vichelocrego | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Estado de conservación | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Clasificación científica | ||||||||||||||
|
||||||||||||||
Nome científico | ||||||||||||||
Oriolus oriolus | ||||||||||||||
Coñeza toda a Bioloxía en Wikispecies, o directorio dos seres vivos |
O vichelocrego (ou oureol, ou ouriolo) (Oriolus oriolus) é o único membro da familia dos oureois que vive nas zonas tépedas do hemisferio norte. Especie migratoria, vese en verán en Europa e nas rexións occidentais de Asia, mentres que o inverno o bota nos Trópicos.
Habita en árbores grandes de folla caduca en bosques, soutos, carballeiras e parques, a miúdo nas ribeiras dos ríos. Fai un niño moi limpiño e estábel durante anos na gallada das pólas, adoito en amieiros, e contén entre tres e seis ovos. A femia do vichelocrego comeza tarde a facer no niño e a incubación dura uns quince días.
A súa alimentación baséase en insectos e froita, especialmente figos e cereixas, de aí que nalgunhas partes se lle chame galo cereixeiro. En tamaño é coma o merlo, ou incluso lixeiramente maior (24 cm e 72 g de media).
O macho ten un corido moi particular que o fai inconfundíbel con calquera outra ave ou paxaro galego. Ten o corpo dun amarelo brillante e as ás e parte da cauda negra. A femia, pola contra, é verde e gris, e resulta moi discreta nos nosos bosques. Os vichelocregos son tímidos e espantadizos de xeito que é moi complexo albiscalos malia a dourada plumaxe dos machos.
O seu nome procede do canto, unha longa frase (uilauiuuuu) que imita a palabra vichelocrego. Unha das variantes en galego, tamén moi extendida, é oureol, que fai referencia á cor dourada dos machos.
No voo imita os tordos, cun trazado moi directo e veloz, sen apenas oscilacións en distancias medias.
[editar] O vichelocrego na cultura popular
O vichelocrego aparece mencionado nunha setenza de Confucio, que di:
- No Clásico da Poesía lese que "O vichelocrego pousa no ladiño do outeiro". E dixo o Mestre: "Pousa, e ben sabe onde. E por que non ha facer o home como ese paxariño?" (Lunyu, 3,2)
[editar] Outros nomes galegos
Téñense rexistrado en distintas fontes moitos nomes galegos para esta mesma ave, algúns populares e outros máis literarios.
- aropendra, maripéndola, milpéndola, milpéndora, milpréndega, milpréndiga, ouripenlo
- aureol, oriolo, oureal, oureol, ouriol
- avión (en Xunqueira de Ambía)
- bagullo
- barazán (o nome procede do feito de facer o niño con anacos de corda, trapos, etc., é dicir, con barazas)
- bicho do crego, crego, crego amarelo, pica crega
- cereixeiro (porque disque gusta moito das cereixas e dos figos, de aí tamén o nome de papafigos)
- domingo lirón
- gaimarelo, gaio real, gaio bravo, gaio cereixeiro, gaio de braña, papagaio
- lapafigos, papafigo, papafigos, figomarelo
- manga amarela / marela
- mariarrosa, maría-viou (din os rapaces: Maria Viou, ¿teu pai mellorou?, e a ave responde: Mellorou, mellorou)
- mareleiro
- merlo gaiolo, merlo marelo, merlo rei
- millán garrido, millarou, milleiro, vilau garrido
- mingulirón
- nicolao
- oubión
- pedro-pequeno
- pitioghó (citado por Pérez Patiño)
- reboleirón, regoleirón
- riádigo, viádigo
- rodrigo, rodrigo liro, ringuileirón, rodrigavión, rogavión, figorrodrigo
- tiroliro