Disquete
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O disquete (ou a disquete) é un disco removible de almacenamento fixo de dados. O termo equivalente en inglés é floppy-disk, significando disco flexíbel.
Pode ter o tamaño de 3,5 polgadas con capacidade de almacenamento de 720 KB (DD, Double Density) até 2,88 MB (ED, Extra Density), aínda que o máis común actualmente sexa 1,44 MB (HD, High Density), ou 5,25 polgadas con almacenamento de 160 KB (Single Side = Face Simples) até 1,2 MB (HD).
Índice |
[editar] Historia
Os disquetes (cuxo nomee foi escollido para ser similar á palabra "casete"), gozaron dunha gran popularidade nas décadas dos oitenta e os noventa, usándose en ordenadores domésticos e persoais ("PC") talles como Apple II, Macintosh, Commodore 64, Amiga e IBM PC para distribuír software, transferir datos entre ordenadores e crear pequenas copias de seguridade. Antes da popularización dos discos duros nos PC, os disquetes usábanse para almacenar sistemas operativos, aplicacións informáticas e outros datos. Moitas PC almacenaban de forma permanente o núcleo dos seus sistemas operativos en memorias ROM, pero gardaban os seus sistemas operativos nun disquete, como ocorría con CP/M ou, posteriormente, con DOUS.
Tamén foi usado na industria dos videoxogos, cando Nintendo fixo un formato propio de disquete, parecido ao actual de 3 1/2, para usar cun périferico deseñado para a consola Famicom chamado Famicom Disk Drive. No entanto, só se lanzo en Xapón. Tamén se vendían disquetes en branco, para gravar xogos na rúa, mediante máquinas automáticas instaladas nalgúns lugares de Xapón.
Coa chegada da década dos noventa, o aumento do tamaño do software fixo que moitos programas distribuísense en conxuntos de disquetes. Cara ao final dos noventa, a distribución do software foi migrando gradualmente cara ao CD-ROM, e introducíronse formatos de copias de seguridade de maior densidad, como os discos Zip de Iomega. Coa chegada do acceso total á Internet, das redes Ethernet baratas e das memorias USB, os disquetes deixaron de ser necesarios para a transferencia de datos. A partir de entón, as copias de seguridade empezaron a realizarse en cintas magnéticas de alta capacidade como cintas de audio digitales (DAT) ou streamers, ou a escribirse en discos compactos (CD) ou DVD. Un intento a finais dos noventa (sen éxito no mercado), de continuar cos disquetes foi o SuperDisk (LS-120), cunha capacidade de 120 MB (en realidade 120.375 MiB 6848 cilindros x 36 bloques/cilindro x 512 bytes, sendo o lector compatible cos disquetes estándar de 3½ pulgadas.
Con todo, os fabricantes negábanse a suprimir a disquetera dos seus equipos persoais pola compatibilidad e porque os departamentos da tecnoloxía da información de moitas empresas apreciaban un mecanismo de transferencia de arquivos integrado que sempre funcionase correctamente sen requirir ningún controlador. Apple Computer foi o primeiro fabricante que eliminou a disquetera nun dos seus ordenadores coa chegada do modelo iMac en 1998, e Dell fixo que a disquetera fose opcional nalgúns dos seus modelos en 2003. Con todo, ata a data, estes movementos aínda non marcaron o fin dos disquetes como medios populares de almacenamiento e intercambio de datos.
[editar] Formatos
Formato do disquete | Ano de introducción | Capacidade de almacenamiento (en kb se non está indicado) |
Capacidade comercializada |
---|---|---|---|
8-pulgadas (só lectura) | 1969 | 80 | ← |
8-pulgadas | 1972 | 183.1 | 1.5 Megabits |
8-pulgadas | 1973 | 256 | 256 kB |
8-pulgadas DD | 1976 | 500 | 0.5 MB |
5¼-pulgadas (35 pistas) | 1976 | 89.6 | 110 kB |
8-pulgadas de dúas caras | 1977 | 1200 | 1.2 MB |
5¼-pulgadas DD | 1978 | 360 | 360 kB |
3½-pulgadas HP dunha cara |
1982 | 280 | 264 kB |
3-pulgadas | 1982 | 360 | ← |
3½-pulgadas (posta á venda DD) | 1984 | 720 | 720 kB |
5¼-pulgadas QD | 1984 | 1200 | 1.2 MB |
3-pulgadas DD | 1984 | 720 | ← |
3-pulgadas Mitsumi Quick Disk |
1985 | 128 to 256 | ← |
2-pulgadas | 1985 | 720 | ← |
5¼-pulgadas Perpendicular | 1986 | 100 MiB | ← |
3½-pulgadas HD | 1987 | 1440 | 1.44 MB |
3½-pulgadas ED | 1990 | 2880 | 2.88 MB |
3½-pulgadas LS-120 | 1996 | 120.375 MiB | 120 MB |
3½-pulgadas LS-240 | 1997 | 240.75 MiB | 240 MB |
3½-pulgadas HiFD | 1998/99 | 150/200 MiB | 150/200 MB |
Acrónimos: DD = Dobre Densidade; QD = Cuadruple Densidade; HD = Alta densidade ED = Densidade Extendida; LS = Servo Laser; HiFD = Disquete de alta capacidade |
[editar] Formatos máis usados
Tipo | Usado en | Sectores por pista | pistas por cara | Capacidade | Taxa de transferencia de bits |
---|---|---|---|---|---|
Dobre densidade | P.C./XT | 8 | 40 | 160/320 KB | 250 KBit/s |
Dobre densidade | P.C./XT | 9 | 40 | 180/360 KB | 250 KBit/s |
Alta densidade | AT | 15 | 80 | 1,2 MB | 500 KBit/s |
Tipo | Usado en | Sectores por pista | Pistas por cara | Capacidade | Taxa de transferencia de bits |
---|---|---|---|---|---|
Dobre densidade | P.C./XT | 9 | 80 | 720 KB | 250 KBit/s |
Alta densidade | AT | 18 | 80 | 1,44 MB | 500 KBit/s |
Alta densidade extra | AT | 36 | 80 | 2,88 MB | 1 MBit/s |
[editar] Desuso
O disquete considerouse na súa época como un dispositivo con gran capacidade de almacenamento, porén hoxe en día se tornou un obsoleto por almacenar pouca información para os padróns exixidos polo mercado. Outros soportes substituiron a súa función, tales como: e-mail, tarxeta de memoria (memory stick ou flash), pen drive (moitas veces en formato de chaveiro), CD-ROM e DVD regrabable, etc.