ناقص‌سازی جنسی زنان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تغییر شکل در بدن

برداشتن بافت

قطع عضو چربی‌کِشی تغییر آلت تناسلی ختنه ناقص‌سازی جنسی زنان (ختنه زنان) اخته کردن آلت‌بُری

تغییر بافت

حلقه‌سنبی کرست‌بندی شکم‌بندی بستن پا زبان‌شکافی نیم‌برش آلت

افزودن به بافت

کاشت در عضو ایمپلنت سینه تیله‌کاری خالکوبی خراشکاری بدن

ناقص‌سازی جنسی زنان (ختنه زنان) ^[۱] عملی است که طی آن بخشی از آلت تناسلی زنانه به خصوص کلیتوریس و لبهای آن بریده می‌شود. این عمل که میل جنسی در زنان را تا حد بسیار بالایی نابود می‌کند، سابقا در میان اعراب بسیار متداول بوده است، اما امروزه نیز توسط گروه‌هایی از اعراب، بخصوص در شمال آفریقا مرسوم است. در غرب و جنوب ایران نیز وجود دارد^[۲]. ناقص‌سازی جنسی زنان نزد گروههای دفاع از حقوق بشر و حقوق زنان یکی از مصادیق خشونت علیه زنان تلقی می‌شود.

به گفته بنیاد جمعیت سازمان ملل این عمل حقوق اساسی زنان و دختران را نقض می‌کند و به سلامتی آنان صدمات جدی وارد می‌آورد. ۶ فوریه روز بین‌المللی علیه ناقص‌سازی جنسی زنان نامگذاری شده است.^[۳]

بر اساس آمار، در موارد متعددی اين عمل که با دردی جانکاه همراه است، منجر به خونريزی، عفونت، ناباروری و حتی مرگ می‌شود.^[۴]

این عمل موافقان و مخالفین خود را دارد. جوامع غربی صریحاً موضع خود را در این باره اعلام کرده‌اند و این عمل را غیرانسانی و قرون وسطایی می‌دانند.^[۵] اما گروهی از اعراب مسلمان این کار را سنت پیغمبر اسلام میدانند و از آن دفاع می‌کنند.^[۶][۷][۸]

به گفته مدیر بنیاد جمعیت سازمان ملل، تورایا احمد عبید، این بنیاد خواستار تعهد جدی‌تر دولت‌ها برای سرمایه‌گذاری و اجرای برنامه‌هایی جهت پیشگیری از این عمل است و تأیید می‌کند که بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون زن در سراسر جهان، ناقص‌سازی جنسی شده‌اند و سه میلیون دختر هر ساله در معرض خطر آن قرار دارند. ^[۹]

فهرست مندرجات ۱ ناقص‌سازی جنسی زنان در ایران ۲ ناقص‌سازی جنسی زنان در مصر ۲.۱ خاطرات گل صحرا ۳ راه‌های درمانی ۴ قوانین ۵ تاریخچه ۵.۱ در دین‌های ابراهیمی ۶ پاورقی ۷ منابع

[ویرایش] ناقص‌سازی جنسی زنان در ایران

گزارش‌هایی از انجام این عمل در جنوب و غرب^[۱۰] ایران وجود دارد.

کشورهای مختلف به ویژه کشورهای آفریقایی قوانینی رسمی بر علیه انجام ختنه زنان دارند ^[۱۱] دولت ایران تا کنون هیچ اقدامی برای جلوگیری از انجام این عمل انجام نداده است^[۱۲].

در استان‌های خوزستان، لرستان، و بیش از همه در استان کردستان ایران ناقص‌سازی جنسی زنان انجام می‌شود^[۱۲].

در جنوب ایران، نوزادان دختر در بندر کنگ در هرمزگان بعد از ۴۰ روزگی و برخی از دختران اين شهر در سنین ۴ يا ۵ سالگی ختنه می‌شوند. اين كار به خاطر ویژگیهای فرهنگی و سنتی اين شهر كاملاً موجه و منطقی جلوه داده می‌شود و زنانی كه جرأت کنند از اين كار انتقاد كنند سنت شكن و سركش خوانده می‌شوند. عمل ختنه در بندر کنگ «تيغ سنت و فرهنگ» خوانده می‌شود و با روش‌های کاملاً غیربهداشتی توسط قابله‌های محلی انجام می‌شود. گزارش شده‌است که در بندر جاسک نيز اين عمل انجام می‌شود.
گفته می‌شود اين سنت توسط مردان هرمزگان و از طريق سفر آنان به كشورهای ديگر همچون هند (كلكته) و سومالی وارد فرهنگ و سنتهای آنها شده‌است^[۱۳].

[ویرایش] ناقص‌سازی جنسی زنان در مصر

در کشور مصر با وجود اینکه دولت ختنه زنان را از سال ۱۹۹۷ غیرقانونی اعلام کرده است همچنان در نقاط مختلف این کار انجام می‌شود و قربانیانی نیز بر جای می‌گذارد. طبق گزارش یونیسف در سال ۲۰۰۳، این عمل بر روی ۹۷ درصد زنان متأهل مصری انجام گرفته است. ^[۱۴]

[ویرایش] خاطرات گل صحرا

كتاب «گل صحرا» خاطرات واریس دیری زن آفریقایی است كه در كودكی ختنه شده است. دیری یک مدل بين‌المللی معروف و در عین حال سخنگوی حقوق زنان در آفریقاست.

او که در ۱۲ سالگی از زندگی کوچ‌نشینی در صحرا فرار کرده است، در این کتاب گزارش می‌دهد که اين عمل وحشیانه معمولاً در شرايط كاملاً ابتدایی به وسيله قابله يا زنی دهاتی انجام شده و از هیچ داروی بیهوشی برای اين كار استفاده نمی‌شود^[۱۵].

[ویرایش] راه‌های درمانی

هرچند درمانی برای آسیب دیدگان نیست، اخیرا روش‌های جراحی پلاستیک برای مقداری بازسازی آسیب‌دیدگی‌ها و بازگرداندن حساسیت جنسی به کار می‌رود. از آنجا که فقط چند سانتیمتر از کلیتوریس بیرون از بدن و در معرض بریده شدن است، می‌توان از بخش داخلی کلیتوریس استفاده کرد و تا حدی زنان ختنه شده را درمان نمود. هرچند که حساسیت جنسی این بخش درونی کلیتوریس به اندازه بخش خارجی نیست. خود این درمان در صورتی که به دست افراد ناوارد انجام شود می‌تواند خطرناک هم باشد^[۱۶].

[ویرایش] قوانین

کشورهای مختلف به ویژه کشورهای آفریقایی قوانینی رسمی بر علیه انجام ختنه زنان دارند ^[۱۷] دولت ایران تا کنون هیچ اقدامی برای جلوگیری از انجام این عمل انجام نداده است^[۱۲].

مجلس شورای ملی مصر با تصویب قانونی، در تاریخ ۷ ژوئن ۲۰۰۸ میلادی، ناقص‌سازی جنسی زنان بجز در «شریط استثنایی» را جرم به شمار آورد. گزارش‌های رسمی دولتی حاکی است که بیش از ۹۶٫۶%از دختران مصری ختنه شده‌اند.^[۱۸]

[ویرایش] تاریخچه

[ویرایش] در دین‌های ابراهیمی

در منابع اسلامی انجام ختنهٔ زنان برای نخستین بار به ساره زن ابراهیم نسبت داده شده‌است. تفصیل ماجرا از این قرار است که ساره به هاجر رشک می‌برد و می‌خواست که یکی اندامش را ببرد. از خدای ترسید و سر انجام لختی از فرج او را برید تا هاجر را کمتر آرزوی مردان آید. از جمله توجیهاتی که برای ختنهٔ زنان آورده شده‌است این است که زن را شهوت ده برابر آنِ مرد بود. در تاریخ بلعمی حدیثی (به قول بلعمی مشهور) از محمد نقل شده‌است. با این مضمون که پیغمبر به زنی در مدینه که ام‌عطیه‌اش می‌خواندند و زنان را ختنه می‌کرد گفت که ^[۱۹] ام‌عطیه هنگامی که زنی را ختنه می‌کنی از اندام وی بسیار مبر تا روی او روشن‌تر باشد و نزد شوی دوست‌تر باشد. در سنن اسلامی آمده‌است که پس از بریده شدن فرج هاجر به دست ساره ختنه بر ساره هم واجب شد. ^[۲۰]