صفورا
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
صفورا (عبری:צִפּוֹרָה (زیپوره) به معنی گنجشک ماده) که نام او را صپوراه،صفوره و زفرع نیز گفته‌اند ، بنا به روایت تورات، دختر حباب یا رعوئیل یا جثرو کاهن مدین است.با استناد به تورات، صفورا و پدرش از قبیلهٔ قینی بوده‌اند. صفورا به پدرش پیشنهاد کرد که موسی را برای خدمت شبانی بگیرند و حوباب دخترش صفورا را به موسی پسر عمران تزویج کرد.(خروج ۱۶:۲) صفورا برای موسی دو پسر به نام‌های گرشوم و الیصر زایید.(خروج ۴:۱۸) تنها واقعه‌ای که در زندگی او ثبت شده است در رابطه با ختنه گرشوم می‌باشد(خروج ۲۶:۴)
در قرآن، نام صفورا ذکر نشده‌است، بنا به روایت قرآن موسی با دختر شعیب پیغمبر مدین ازدواج کرده‌است. بر اساس قرآن، موسی گوسفندان دختران شعیب را آب داد و سپس به سایه‌ای پیش رفت تا در آن جا بیاساید. آن گاه به دعوت شعیب، به خانهٔ او رفت و داستان زندگی خود را برای شعیب حکایت کرد. دختر شعیب، از پدر خواست که موسی را به خدمت بگیرد. موسی هشت سال و به روایتی ده سال برای شعیب چوپانی کرد. شعیب دخترش را برای همسری به موسی پیشنهاد کرد و موسی پذیرفت. دختر شعیب، در نزد مسلمانان نیز زنی صالح و با عفت است.
[ویرایش] منابع
- عاطف الزین، سمیح، داستان پیامبران علیهم السلام در قرآن، ترجمه علی چراغی، اول، تهران: ذکر،1380، ISBN 9643071634
- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن،هنری مرتن، تهران: اساطیر، 1379، ISBN 964331068-X
