زبان مغولی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

زبان مُغولی (در مغولی: Монгол) زبانی رایج در جمهوری مغولستان و بخش‌هایی از چین و فدراسیون روسیه‌است. شمار گویشوَران آن ۵٫۷ میلیون است.

مغولی جزو زبان‌های آلتائی است و ارتباط دستوری و واژگانی با زبان‌های ترکی و تونگوزی دارد. زبان‌های دیگر مرتبط با مغولی زبان کالمیک در شمال قفقاز، بوریاتی در سیبری شرقی، چند زبان اقلیتی در چین و همچنین زبان اقلیت مغول‌زبان در میان هزاره‌های افغانستان است. نظریات رایجی در زبان‌شناسی زبان‌های مغول‌تبار را با ژاپنی و کره‌ای نیز همریشه می‌دانند.

گویش اصلی مغولی گویش خالخا نام دارد که در شهر اولان‌باتور، پایتخت مغولستان، صحبت می‌شود. گویش دیگر مغولی در مغولستان داخلی (چین) و مغولستان شمالی صحبت می‌شود که متکلمان آن یک میلیون از خالخا بیشترند.

کتاب تاریخ سری مغولان که درباره پاره‌ای حوادث و وقایع ناریخی امپراتوری عظیم مغولان است، از آثار ارزشمند به زبان مغولی می‌باشد.

[ویرایش] جُستارهای وابسته

• ادبیات مغولی
• الفبای مغولی

[ویرایش] منابع

Wikipedia contributors, "Mongolian language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mongolian_language&oldid=184018627 (accessed January 17, 2008).