Buddy Guy

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Τζορτζ Μπάντυ Γκάυ (George "Buddy" Guy) είναι μπλουζ μουσικός και γεννήθηκε το 1936 στο Λέτσγουορθ (Lettsworth) της Λουϊζιάνα. Θεωρείται σημαντικός εκπρόσωπος των μπλουζ του Σικάγο. Είναι πατέρας της ράπερ Σόουνα (Shawnna) και έχει και ένα γιο, τον Μάικλ.

Ο Γκάυ μεγάλωσε στη Λουιζιάνα και έμαθε να παίζε σε μια αυτοσχέδια δίχορδη κιθάρα (diddley bow). Αργότερα του έκαναν δώρο μια ακουστική κιθάρα Harmony την οποία και δώρισε μεταγενέστερα στο Rock and Roll Hall of Fame. Στις πρώιμες επιρροές του περιλαμβάνονται οι Τ-Μπόουν Γουόκερ (T-Bone Walker), Λάιτνινγκ Σλιμ (Lightnin’ Slim) και Λάιτνινγκ Χόπκινς (Lightnin’ Hopkins), μπλουζ μουσικοί και μοναδικοί στυλίστες στο είδος τους. Στην πορεία του χρόνου ανέπτυξε το δικό του staccato, καθαρό και επιθετικό ύφος στην εκτέλεση των solo.

Έπαιξε το 1958 με την μπάντα του Τζον «Μπιγκ Πόπα» Τίλυ (John «Big Poppa» Tilley) στο Μπατόν Ρουζ (Baton Rouge) και την ίδια χρονιά έστειλε την πρώτη του μαγνητοφώνηση στην Chess Records. Κατόπιν έφυγε για το Σικάγο όπου έγινε γρήγορα γνωστός στο κύκλωμα των μπλουζ κλαμπ για το παίξιμο και τη σκηνική παρουσία του. Υπέγραψε στην Cobra Records με την οποία ηχογράφησε λίγα single –με γνωστότερο το «Stone Crazy». Την επόμενη χρονιά η Cobra Records αναδιπλώθηκε ως προς την παραγωγή της και ο Γκάυ μαζί με τους Γουίλι Ντίξον (Willie Dixon) και Ότις Ρας (Otis Rush) στράφηκε στην Chess, όπου ηχογράφησε από το 1960 ως το 1967.

Διαβλέποντας ότι το μπλουζ σε εκείνη την περίοδο κέρδιζε έδαφος στην αγγλική σκηνή ο Γκάυ εγκατέλειψε την Chess το 1968 και υπέγραψε στην Vanguard Records, όπου ηχογράφησε τα κλασικά πλέον A Man and His Blues και Hold That Plane. Το 1970 κυκλοφόρησε από την Blue Thumb το Buddy and the Juniors – (Guy, Junior Wells και ο πιανίστας Junior Mance). Συνεχίζοντας τη συνεργασία του με τον Τζούνιορ Γουέλς (Junior Wells) το 1972 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Buddy Guy and Junior Wells Play the Blues. Το 1974 ο μπασίστας των Rolling Stones Μπιλ Γουάιμαν (Bill Wyman) έκανε την παραγωγή –παίζοντας παράλληλα ηλεκτρικό μπάσο στο live άλμπουμ των Γκάυ-Γουέλς Drinkin' TNT 'n' Smokin' Dynamite.

Αν και ο Γκάυ συνέχισε να παίζει μουσική τα επόμενα χρόνια, οι ηχογραφήσεις μειώθηκαν στη δεκαετία του '80. Το γεγονός τον ώθησε να ανοίξει το 1989 το κλαμπ Legends στο Σικάγο, αγαπημένο προορισμό για πολλούς μπλουζ μουσικούς. Η επάνοδός του στις ηχογραφήσεις και τα συμβόλαια έγινε με την παρουσία του στο Royal Albert Hall του Λονδίνου όπου συνάντησε επί σκηνής τον Έρικ Κλάπτον στις περιοδείες της περιόδου 1990-91.

Πλησιάζοντας τα εβδομήντα, ο Γκάυ συνεχίζει τη σκηνική του παρουσία και τις ηχογραφήσεις. Στις νέες κυκλοφορίες του περιλαμβάνονται το Sweet Tea ένα album ηλεκτρικού μπουζ που ηχογραφήθηκε στο Μισισιπή και το ακουστικό Blues Singer, το 2004, επιστροφή σε πρωτοπόρους όπως ο Σκιπ Τζέιμς (Skip James), ο Σον Χάουζ (Son House) και ο Τζον Λι Χούκερ (John Lee Hooker).