Συζήτηση:Ψυχή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δεν αληθεύει πως ο Αριστοτέλης θεωρούσε πως "η ψυχή είναι ύλη". Ο Αριστοτέλης θεωρούσε πως η ψυχή είναι η έκφραση των ιδιοτήτων, του χαρακτήρα, του "σκοπού" ενός όντος, δηλαδή η αρχή εκείνη που καθοδηγεί την ανάπτυξή του. Σύμφωνα με την αριστοτελική ορολογία, η ψυχή είναι η μορφή ενός όντος, που διαπλάθει την ύλη που το αποτελεί, κι όχι αυτή καθ' αυτή η ύλη. Για το λόγο αυτό, ο Αριστοτέλης θεώρησε πως η "ψυχή" δεν έχει ανεξάρτητη υπόσταση και επομένως δεν μπορεί να επιβιώσει μετά τη διάλυση της ύλης του όντος (δεν νοούνται ιδιότητες και σκοπός χωρίς το ον στο οποίο ανήκουν).

Τα πράγματα περιπλέκονται, εξάλλου, καθώς ο Αριστοτέλης θεωρούσε επίσης πως δεν μπορεί να υπάρξει ύλη χωρίς μορφή, δηλαδή "ψυχή". (Στη "μορφή" συμπεριλάμβανε και όλα εκείνα που εμείς θα ονομάζαμε σήμερα λειτουργία, ανάπτυξη, εξέλιξη, κίνηση, σκοπό και στόχο - μια τελεολογική αντίληψη της φύσης.) Έτσι, "άψυχα" αντικείμενα όπως οι πέτρες είχαν (αριστοτελική) "ψυχή", που συνίστατο ουσιαστικά στη "συνήθειά" τους να κινούνται προς τις "φυσικές τους θέσεις", δεν είχαν όμως άλλα είδη "ψυχής" ("θρεπτική", "αντιληπτική" και "λογική" ψυχή, αν θυμάμαι καλά). --Diderot 12:35, 8 Φεβρουαρίου 2007 (UTC)

Εγώ τελείωσα για σήμερα. Σκοπεύω να ολοκληρώσω για την αιγυπτιακή θρησκεία και ύστερα με τα άλλα τμήματα (βουδισμός, ινδουισμός, ισλαμισμός κ.ά.). Φυσικά, αν κάποιος θέλει να κάνει αυτά τα τμήματα, η προσφορά του είναι ευπρόσδεκτη και θα με γλυτώσει από επιπλέον κόπο. Δεδομένου επίσης ότι το όλο ζήτημα είναι πολύ μεγάλο, και σε ελάχιστους τομείς από αυτούς που ανέπτυξα θεωρώ ότι γνωρίζω τα πράγματα από πρώτο χέρι, είναι πιθανό να έχω υποπέσει σε λάθη ή ανακρίβειες. Οι διορθώσεις σας είναι καλοδεχούμενες. Εντούτοις, επειδή βασίστηκα σε βιβλιογραφία, θα ήταν καλό, αν πρόκειται να γίνουν μεγάλες διορθώσεις, να το συζητήσουμε πρώτα εδώ, ώστε να εξηγήσω τι είναι αυτό που με οδήγησε στην όποια διατύπωση. Ευχαριστώ.--βασίλειος78 18:20, 9 Φεβρουαρίου 2007 (UTC)

Καλή δύναμη με το θέμα που διάλεξες! Προσωπικά θα προτιμούσα οι τίτλοι να μην έχουν παραπομπές (μπορείς να τις βάλεις στο τέλος κάθε πρώτης φράσης) και να μην είναι λινκ (επίσης μπορεί το λινκ να πάει στην πρώτη φράση).--Αρχίδαμος^{μίλα μου} 18:27, 9 Φεβρουαρίου 2007 (UTC)

Επακριβώς, συμφωνώ με τον Αρχίδαμο. -- pvasiliadis  21:54, 9 Φεβρουαρίου 2007 (UTC)

[Επεξεργασία] Μεταφορά αποσπάσματος

• Ιουστίνος ο Μάρτυρας: «Τοὺς γὰρ λεγομένους μὲν Χριστιανούς͵ ὄντας δὲ ἀθέους καὶ ἀσεβεῖς αἱρεσιώτας͵ ὅτι κατὰ πάντα βλάσφημα καὶ ἄθεα καὶ ἀνόητα διδάσκουσιν͵ ἐδήλωσά σοι. ὅτι δ΄ οὐκ ἐφ΄ ὑμῶν μόνων τοῦτο λέγειν με ἐπίστασθε͵ τῶν γεγενημένων ἡμῖν λόγων ἁπάντων͵ ὡς δύναμίς μου͵ σύνταξιν ποιήσομαι͵ ἐν οἷς καὶ τοῦτο ὁμολογοῦντά με͵ ὃ καὶ πρὸς ὑμᾶς ὁμολογῶ͵ ἐγγράψω. οὐῃ γὰρ ἀνθρώποις μᾶλλον ἢ ἀνθρωπίνοις διδάγμασιν αἱροῦμαι ἀκολουθεῖν͵ ἀλλὰ θεῷ καὶ τοῖς παρ΄ ἐκείνου διδάγμασιν. εἰ γὰρ καὶ συνεβάλετε ὑμεῖς τισι λεγομένοις Χριστιανοῖς͵ καὶ τοῦτο μὴ ὁμολογοῦσιν͵ ἀλλὰ καὶ βλασφημεῖν τολμῶσι τὸν θεὸν Ἀβραὰμ καὶ τὸν θεὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν θεὸν Ἰακώβ͵ οἳ καὶ λέγουσι μὴ εἶναι νεκρῶν ἀνάστασιν͵ ἀλλὰ ἅμα τῷ ἀποθνήσκειν τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἀναλαμβάνεσθαι εἰς τὸν οὐρανόν͵ μὴ ὑπολάβητε αὐτοὺς Χριστιανούς͵ ὥσπερ οὐδὲ Ἰουδαίους͵ ἄν τις ὀρθῶς ἐξετάσῃ». (Διάλογος προς Τρύφωνα 80.3.1-4.7) Διαθέσιμο στα αγγλικά, από το έργο The Apostolic Fathers with Justin Martyr and Irenaeus, του Φίλιπ Σαφ (Philip Schaff) εδώ, στον ιστότοπο newadvent.org. -- pvasiliadis  20:11, 21 Μαΐου 2007 (UTC)

[Επεξεργασία] Πολύ ωραίο άρθρο!

Αφήνω εδώ συμπληρωματικά το Έρωτας και ψυχή του Απουλλήιου από τον Χρυσό γάιδαρο. Δεν είμαι σίγουρη αν ταιριάζει στο άρθρο, αφού αφορά την ψυχή μυθολογικά. Πάντως είναι φανταστικό κείμενο, μου το πρότεινε ένας φίλος πριν από λίγο καιρό και το εκτίμησα πραγματικά. Καλή συνέχεια! -Αχρήστης 16:41, 4 Ιανουαρίου 2008 (UTC)

Το άρθρο πάει καλά, αν και θα κάνω διορθωσούλες και ελπίζω, παν' απ' όλα, να το τελειώσω κάποτε. Χρειάζεται να κάνω αρκετό διάβασμα ακόμη προτού τολμήσω να κάνω προσθήκες. Ελπίζω ότι το επόμενο δίμηνο θα είμαι έτοιμος. Όσο για το κείμενό σου, θα μπει στην επιπλέον ανάγνωση. Εξάλλου, το μεγαλύτερο μέρος των ιδεών περί ψυχής κινείται στη μυθολογία. Όπως λέει και ο Τζακ Λόντον στη Σιδερένια Φτέρνα:

"Μου θυμήσατε όλους εκείνους τους σχολαστικούς του Μεσαίωνα που σοβαρά και σοφά συζητούσαν πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στη μύτη μιας βελόνας".

Και φυσικά, αν στη μυθολογία προστεθεί και ο έρωτας, τότε αποκτά και ενδιαφέρον το πράγμα!

Πάντως, αν είσαι του ΦΠΨ, θα χαιρόμουν αν είχες τον χρόνο να βοηθήσεις με μια παράγραφο για τη σύγχρονη ψυχολογία. Εννοείται ότι, και να μην είσαι του ΦΠΨ, η συμβολή σου είναι ευπρόσδεκτη και πολύτιμη. :)

--FiatLux 09:03, 7 Ιανουαρίου 2008 (UTC)