Φιλίπ Σταρκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Φιλίπ Σταρκ (Philippe Starck, γεν. 18 Ιανουαρίου 1949 ) είναι ένας από τους πιο γνωστούς βιομηχανικούς σχεδιαστές του 21ού αιώνα. Το έργο του εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα αντικειμένων εσωτερικής διακόσμησης αλλά και προϊόντων μαζικής παραγωγής.

Πίνακας περιεχομένων 1 Βιογραφία 2 Έργο 2.1 Επιλεγμένα projects 2.2 Βραβεία και διακρίσεις 2.3 Εκθέσεις 2.4 Πελάτες 3 Αποσπάσματα από συνεντεύξεις του Σταρκ 4 Πηγές και βιβλιογραφία 5 Εξωτερικές συνδέσεις 5.1 Φωτογραφίες έργων του

[Επεξεργασία] Βιογραφία

Πέρασε τα παιδικά του χρόνια ανάμεσα στους πίνακες ζωγραφικής του πατέρα του, αναλώνοντας πολλές ώρες πριονίζοντας, κόβοντας, κολλώντας, τρίβοντας διαλυμένα ποδήλατα, μηχανές και άλλα αντικείμενα. Αρχικά υπήρξε αυτοδίδακτος και το 1968 σπούδασε στο Ecole Nissim de Camondo, στο Παρίσι. Τον ίδιο χρόνο ίδρυσε την πρώτη εταιρία που παρήγαγε φουσκωτά αντικείμενα. Μέχρι το 1975, δούλευε ως ανεξάρτητος διακοσμητής εσωτερικών χώρων και ως σχεδιαστής προϊόντων. Αξιοσημείωτο είναι ότι δημιούργησε μία σειρά προϊόντων φτηνών σε κόστος για την αμερικανική εταιρία Target Stores, ενώ το 1979 ίδρυσε την Starck Company.

Από το 1982, έτος κατά το οποίο ανέλαβε τη διακόσμηση των ιδιωτικών διαμερισμάτων του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, αυξήθηκε ο αριθμός των έργων που του ανατίθονταν. Ανέλαβε το Café Costes, μετέτρεψε το Royalton και το Paramount στη Νέα Υόρκη σε δύο κλασσικά ξενοδοχεία του κόσμου και δημιούργησε στην Ιαπωνία αρχιτεκτονικούς πύργους de force, οι οποίοι τον έκαναν τον μεγαλύτερο υποστηρικτή του εξπρεσιονισμού στην αρχιτεκτονική. Επίσης, από τις πιο γνωστές και σημαντικές του δουλειές ήταν το ποντίκι του υπολογιστή για λογαριασμό της εταιρίας Microsoft, ο σχεδιασμός κάποιων σκαφών αλλά και της συσκευασίας της μπύρας της εταιρίας Kronnenbourg1664. Του ανατέθηκε επίσης ο σχεδιασμός του «διαστημικού αερολιμένα» Virgin Galactic στο Νέο Μεξικό. Την περίοδο 1993-96 διετέλεσε διευθυντής καλλιτεχνικού τμήματος της Thomson Consumer Electronics.

Ο Σταρκ ζει σε 4 διαφορετικές πόλεις. Στο Παρίσι όπου αναλαμβάνει τις δημόσιες σχέσεις του, στη Νέα Υόρκη όπου πραγματοποιεί κυρίως το τεχνικό κομμάτι της δουλειάς του, στην πόλη Burano της Ιταλίας όπου επίσης εργάζεται και στο Λονδίνο.

[Επεξεργασία] Έργο

Η δουλειά του Σταρκ στηρίζεται κατ’ εξοχήν σε προϊόντα που δεν αποτελούν ακριβά μοναδικά αντικείμενα. Είναι χρηστικά νοικοκυρικά αντικείμενα, τα οποία ο ίδιος φροντίζει να βγουν στην ευρεία αγορά μέσω της μαζικής παραγωγής. Τα προϊόντα του είναι συχνά στυλιζαρισμένα, αεροδυναμικά και οργανικά στην όψη τους και είναι επίσης κατασκευασμένα με χρήση ασυνήθιστων συνδυασμών υλικών όπως γυαλί με πέτρα, πλαστικό με αλουμίνιο, εργοστασιακό βελούδο με χρώμιο και άλλα. Έργα του φιλοξενούνται επίσης σε αρκετά μουσεία(Παρίσι, Νέα Υόρκη, Μόναχο, Λονδίνο, Σικάγο, Kyoto, Βαρκελώνη), που εκθέτουν τη δουλειά του όπως ενός ειδήμονα.

Ο σεβασμός του για το περιβάλλον και την ανθρωπότητα αναγνωρίστηκαν επίσης στην Γαλλία, όπου του είχε ανατεθεί να σχεδιάσει το Ecole Nationale Supirieure des Arts Decoratifs στο Παρίσι, τον πύργο ελέγχου στο αεροδρόμιο Bordeaux, και ένα μηχανισμό ανακύκλωσης στο κέντρο του Παρισιού. Στο εξωτερικό, συνεχίζει να τραντάζει τις παραδόσεις και τον πολιτισμό μεγάλων πόλεων, με τη διακόσμηση του Penisula Hotel στο Hong Kong, του Teatron στο Mexico, του ξενοδοχείου Delano στο Μiami, του Mondrian στο Los Angeles, του Asia de Cuba restaurant στη Νέα Υόρκη και άλλων πολλών projects. Το χάρισμα του είναι ότι μετατρέπει το αντικείμενο στιγμιαία σε κάτι γοητευτικό, ευχάριστο και απροσδόκητο.

Ένας ειλικρινής πολίτης του σημερινού κόσμου, θεωρεί ότι είναι καθήκον του να μοιραστεί με εμάς την ανατρεπτική οπτική ενός καλύτερου κόσμου. Είναι ακούραστος στο να αλλάζει τις πραγματικότητες της καθημερινής μας ζωής, εξιδανικεύοντας τις ρίζες μας. Αιχμαλωτίζει το ευαίσθητο πνεύμα της θάλασσας για το Βineteau, μετατρέπει την οδοντόβουρτσα σε ένα ανώτερο αντικείμενο, σχεδιάζει στίφτη λεμονιών ο οποίος στύβει τα λεμόνια με διαφορετικό τρόπο και κάνει μέχρι και τι συσκευές των τηλεοράσεων μας πιο διασκεδαστικές όταν εισάγει το συναισθηματικό του στυλ στον ηλεκτρονικό κόσμο του Τhomson. Επίσης αφιερώνει χρόνο στο να αλλάξει τα ζυμαρικά μας , τα σταχτοδοχεία μας, τα φωτιστικά μας, τις οδοντόβουρτσες μας, τα χερούλια της πόρτας, τα μαχαιροπίρουνα, τα κηροπήγια, τις κατσαρόλες, τα μαχαίρια, τα βάζα, τα ρολόγια, τα μηχανάκια – scooters, τις μοτοσικλέτες, τα γραφεία, τα κρεβάτια, τα μπάνια, τις τουαλέτες και άλλα πολλά, με λίγα λόγια όλη μας τη ζωή. Μία ζωή την οποία βρίσκει απίστευτα συναρπαστική, πράγμα το οποίο τον έφερε τώρα πιο κοντά στο ανθρώπινο σώμα σχεδιάζοντας ρούχα εσώρουχα, παπούτσια ακόμα και φαγητό αλλά και άλλα πολλά, ακόμα αποφασισμένος ότι οι σχεδιαστικές του προθέσεις, όπως πάντα, σέβονται την φύση (περιβάλλον) και το μέλλον της ανθρωπότητας.

Παντού και πάντα, φαίνεται να καταλαβαίνει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον τα όνειρα μας, τις ανάγκες μας και την ευθύνη μας στο μέλλον, χωρίς να ξεχνάει την προέχουσα ανάγκη του να σέβεται τους συνανθρώπους του, κάνοντας τη δουλειά του πολιτική και αστική τέχνη. ’’Τρελός’’, ζεστός αλλά υπερβολικά διαυγής, ζωγραφίζει αδιάκοπα, χωρίς να είναι αναγκαίο, οδηγούμενος από μία αίσθηση κατεπείγουσας ανάγκης, για τον εαυτό του αλλά και τους άλλους. Μας αγγίζει μέσα από τη δουλειά του γιατί βάζει την ίδια του την ψυχή σε αυτή τη δουλειά, δημιουργώντας αντικείμενα τα οποία είναι καλά πριν ακόμα προφτάσουν να γίνουν και όμορφα.

[Επεξεργασία] Επιλεγμένα projects

Συρμός EUROSTAR

Όταν ο Σταρκ σχεδίασε τους σιδηροδρομικούς συρμούς EUROSTAR, είπε ότι ήθελε να δώσει λίγο περισσότερο στυλ στους ανθρώπους.

Στην εφημερίδα TIMES της Νέας Υόρκης είπε χαρακτηριστικά ότι σήμερα υπάρχει η τάση των ανθρώπων που ταξιδεύουν να φοράνε πράσινα φωσφορίζοντα πουλόβερ και πορτοκαλί αθλητικά ΝΙΚΕ.

« Καταλαβαίνω ότι οι άνθρωποι θέλουν να αισθάνονται άνετα με αυτά που φοράνε αλλά είναι δυνατό να είναι ταυτόχρονα και κομψοί..»

« Μερικές φορές ανοίγεις μία μικρή πορτούλα στους ανθρώπους έτσι ώστε αυτοί να εμπνευστούν στο να ’’αναβαθμίσουν’’ τους εαυτούς τους. »

« Δεν προσπαθούμε να επιβάλλουμε το πως θα ντύνονται οι άνθρωποι, το dress code τους. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι οι άνθρωποι να σκεφτούν.. ’’Ουάου, πηγαίνω στο Eurostar..! »

Οπτικό ποντίκι για την Microsoft

Το τελικό σχέδιο του ποντικιού είναι υπερβολικά κοντά στο αρχικό του (πρωτότυπο). Σύμφωνα με τον Starck, η συμμετρία του σχεδιασμού του ποντικιού, είναι εμπνευσμένη από τα δύο ημισφαίρια του ανθρώπινου εγκεφάλου, με τις πορτοκαλί ή τις μπλε φωτεινές περιοχές που παραπέμπουν στη ζωή που κυλάει προς τα κάτω προς το κέντρο. Υπήρξαν λίγες, πολύ μικρές τροποποιήσεις που έγιναν στο ποντίκι για να επιβεβαιωθεί ότι περιείχε την ακεραιότητα του αρχικού σχεδίου του, λειτουργώντας ταυτόχρονα άνετα ακόμα και μετά από πολλές ώρες χρήσης. Η συγκεκριμένη διαλογή των χρωμάτων (πορτοκαλί και μπλε) έγινε για να δώσει έμφαση στο μοντέρνο στυλ αυτού του ποντικιού και για να δώσει στους αγοραστές του την χρωματική επιλογή που εκφράζει την δική τους προσωπική προτίμηση.

Λεμονοστύφτης JUICY SALIF για την Alessi

Το αντικείμενο Juicy Salif, σχεδιασμένο για λογαριασμό της εταιρίας ALESSI, είναι ένας στίφτης φρούτων που σχεδιάστηκε από τον Starck το 1990.θεωρείται ένα συλλεκτικό αντικείμενο και σύμβολο του βιομηχανικού σχεδιασμού. Αρχικά ήταν σχεδιασμένο έτσι ώστε να μοιάζει με αράχνη, αλλά από πολλές οπτικές γωνίες, μπορεί να μοιάζει και με άλλα αντικείμενα επίσης. Κατασκευάστηκε από την ιταλική εταιρία με είδη κουζίνας ALESSI. Είναι ένα διαθέσιμο γλυπτό.

Μέσα από το design, μαθαίνεις για την φύση του μυαλού σου παρά για την αίσθηση του κόσμου της επιθυμίας και της προσκόλλησης. Γιατί είναι αυτό σημαντικό? Πιστεύουμε ότι τα παγκόσμια πράγματα είναι πολύ χρήσιμα, αλλά η ευχαρίστηση που αυτά φέρνουν είναι μικρή και εφήμερη. Το design από την άλλη, έχει τόσα πολλά να προσφέρει... ευχαρίστηση, κατανόηση, ανώτερη επικοινωνία και έλεγχο. Ο έλεγχος εδώ, δεν σημαίνει ότι ελέγχεσαι από κάποιον άλλο, παρά μόνο από την προσωπική σου γνωστική κατανόηση και σοφία, πράγμα το οποίο είναι απολύτως ειρηνική και ευχάριστη εμπειρία. Γι’ αυτό, ο σκοπός της σχεδιαστικής σκέψης είναι πολύ χρήσιμος.

« Η θεωρία μου δεν είναι θεωρία, είναι απλά μία οπτική. Δεν σας έχω δώσει κανένα σετ κανόνων.. Δεν σας έχω δώσει ένα σύστημα. »

[Επεξεργασία] Βραβεία και διακρίσεις

• Oscar du luminaire (France, 1980)
• Trois premiers prix au Neocon. Chicago (Etats-Unis, 1986
• Delta de Plata. Barcelone (Etats-Unis, 1986)
• Platinum circle award. Chicago (Etats-Unis 1987)
• Grand prix national de la creation industrielle (France, 1988)
• Trios prix pour les royalton et paramount de New York (Etats-Uni 1988/1990)
• Officier des arts et des Lettres (France, 1985)
• Design zentrum Nordrhein- Westfalen 1995: prix pour la sale de bains Duravit (Allemagne, 1995)
• Harvard excellence in design award (1997)
• Commandeur de l’Odre des arts et des Lettres (France, 1998)
• Chevalier de l’Ordre National de la Ligion d’Honneur (France, 2000)
• Pratt institute Black Alumni Award (2001)
• Compasso d’Odro (Italy, 2001)
• Red Dot” best of the best award (2001)
• IF Design award
• Observeur du design Etoile (2002)
• Observeur du design Etoile (2003)

[Επεξεργασία] Εκθέσεις

• 1988 Avant Premiere, Victoria &Albert Museum, Λονδίνο
• 1989 L’Art de Vivre, Cooper Hewitt National Design Museum, New York
• 1990 Les Annees VIA, Musee des Arts Decorafitis, Paris
• 1994 Philippe Starck, Design Museum, London
• 1995 Mutand Materials in Contempogary Design, Museum of Modern Art, New York

[Επεξεργασία] Πελάτες

Ο Σταρκ έχει σχεδιάσει προϊόντα για τις εταιρείες: 3 Suisses, Alain Mikli, Alessi, Aprilia, Baleri, Cassina, Driade, Fiam, Flos, Fluocaril, Hansgrohe, IDEE, JCDecaux, Kartell, Samsonite, Seven Eleven, Thomson (Saba, Telefunken), Vitra, XO, κ.α

[Επεξεργασία] Αποσπάσματα από συνεντεύξεις του Σταρκ

Yet, despite the celebrity, despite having his own plane, he lives like a hermit, professes to be ashamed of what he does and leads a life so superhumanly peripatetic that it is unlikely many designers would want to swap theirs for his.

’’Ζω τη ζωή ενός μοναχού. Αφήνω έξω τα πάντα. Δεν πηγαίνω σε θέατρα, σινεμά, πάρτι και οτιδήποτε άλλο παρόμοιο με αυτά.’’

’’Σήμερα, το πρόβλημα δεν είναι να παράγεις περισσότερο έτσι ώστε να πουλάς περισσότερο. Το βασικό ερώτημα είναι αυτό του δικαιώματος του προιόντος να υπάρχει. Και είναι δικαίωμα και καθήκον του σχεδιαστή, από την αρχή, να εξετάσει τη γνησιότητα του προιόντος, και έτσι μέσα από αυτό μπορεί και ’’υπάρχει’’ και αυτός. Λαμβάνοντας υπ’όψην σε ποιά απάντηση θα καταλήξει αυτός, ένα από τα πιο θετικά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας σχεδιαστής είναι το να αρνηθεί να κάνει τα πάντα. Αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Θα έπρεπε να αρνηθεί, εάν το αντικείμενο υπάρχει ήδη και οι λειτουργίες του είναι τελειοποιημένες. Εύκολα επαναλήψιμη θα μπορούσε να είναι μία εξαγοράσιμη πράξη, η οποία θα είχε σοβαρές επιπτώσεις, αποδυναμώνοντας την υγεία του πλανήτη και αποδυναμώνοντας και κουράζοντας το μυαλό των ανθρώπων... Πρέπει να αντικαταστήσουμε την ομορφιά, η οποία είναι πολιτισμική έννοια, με καλοσύνη, που είναι ανθρωπιστική έννοια. Το αντικείμενο θα πρέπει να είναι καλής ποιότητας, θα πρέπει να ικανοποιεί μία από τις βασικές μοντέρνες παραμέτρους, για να είναι διαχρονικό... Ένα καλό προιόν είναι το προιόν που διαρκεί.’’

[Επεξεργασία] Πηγές και βιβλιογραφία

• Charlotte J. Fiell, Peter M. Fiell, Designing the 21st century, εκδόσεις Taschen, 2001
• S. Anargyros, E. M. Cooper, E. Laville, Ed Mae Cooper, P. Doze,Starck, εκδόσεις Taschen, 2003
• Alessi
• JIA Honkong
• gwaker
• designboom.com

[Επεξεργασία] Εξωτερικές συνδέσεις