Ρεματιά του λύκου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 54°04′46″N 21°29′37″E / 54.07944, 21.49361

Τα ερείπια του καταφυγίου. Κάτω αριστερά είναι η είσοδος, που έχει τις διαστάσεις μιας κανονικής πόρτας.

Η Ρεματιά του λύκου (γερμ. Wolfsschanze, Βόλφς-σάντσε) ήταν το κωδικό όνομα ενός μυστικού καταφυγίου του Χίτλερ με προορισμό την τέλεση των εργασιών του (γερμ. Führerhauptquartier) την ώρα που γινόταν πόλεμος.

[Επεξεργασία] Περιγραφή

Τα υπολείμματα του καταφυγίου βρίσκονται κοντά στο χωριό Gierłoż (γερμ. Forst Görlitz), άλλοτε μέρος της γερμανικής επαρχίας της ανατολικής Πρωσίας, και μετά το 1945 μέρος της σημερινής Πολωνίας. Αποτελείτο από μερικά οχυρά, αποθήκες και ενισχυμένα κτήρια σε μια πυκνή δασώδη περιοχή, και ήταν προστατευμένο με σειρές αγκαθωτού σύρματος, αμυντικές θέσεις και ναρκοπέδια, ενώ ένα κοντινό αεροδρόμιο εξυπηρετούσε τον Χίτλερ στις μετακινήσεις του.

Η τοποθεσία του οχυρού στον σημερινό χάρτη.

Επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί για τη γερμανική εισβολή των Γερμανών στην Σοβιετική Ένωση, την λεγόμενη «Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» στις 22 Ιουνίου του 1941 και εγκαταλείφθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 1945, όταν τα στρατεύματα της Σοβιετικής πρώτης γραμμής έφτασαν στο Wegorzewo (γερμ. Angerburg) σε απόσταση μόλις 15 χιλιομέτρων. Ο Χίτλερ πρωτομπήκε στο καταφύγιο την νύχτα της 21ης Ιουνίου του 1941, και αναχώρησε για τελευταία φορά στις 20 Νοεμβρίου του 1944. Διέμεινε συνολικά πάνω από 800 ημέρες εκεί, κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Στο οχυρό αυτό, ο Κλάους φον Στάουφφενμπεργκ είχε κάνει απόπειρα να σκοτώσει τον Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944, αλλά απέτυχε.

Η κατασκευή του καταφυγίου πραγματοποιήθηκε από τα συνεργεία της εταιρείας Τόντ (γερμ. Organisation Todt), ενώ τηρούσε υπό συνεχή διεύρυνση. Στο τέλος ανατινάχτηκε από τον γερμανικό στρατό όταν υποχωρούσε υπό την πίεση των Σοβιετικών και έπαθε σοβαρές ζημιές. Από το 1945 ως το 1956 τα ναρκοπέδια εκκαθαρίστηκαν από τον πολωνικό στρατό, και έτσι σήμερα στο συγκρότημα αυτό στεγάζεται μουσείο που δέχεται επισκέπτες όλο το έτος.

[Επεξεργασία] Προέλευση του ονόματος

Το επιβλητικό τοπίο μέσα στο πυκνό δάσος ταίριαζε στην εικόνα του λαογραφικού λύκου (γερμ. Wolf). Ο ίδιος ο Χίτλερ αρεσκόταν σε αυτό το ψευδώνυμο που είχε δώσει ο ίδιος στον εαυτό του στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Πολλά από τα καταφύγια του συνδέονται με τον λύκο.

Βράχια από τσιμέντο που έχουνε μείνει ερείπια μετά την ανατίναξη από τους Γερμανούς. Εδώ βλεπουμε χαρακτηριστικά ένα κομμάτι της οροφής πάχους δύο μέτρων.

[Επεξεργασία] Σχέδιο του συγκροτήματος

01. Γραφεία και καταλύματα της προσωπικής φρουράς του Χίτλερ
02. Κτίριο της προσωπικής φρουράς και του τμήματος ασφαλείας
03. Γεννήτρια παραγωγής ρεύματος
04. Οχυρή αποθήκη
05. Κτίριο του Reichspressechefs Όττο Ντίντριχ
06. Κτίριο συσκέψεων, Τόπος απόπειρας δολοφονίας του Χίτλερ το 20 Ιουλίου 1944
07. Υπηρεσία ασφαλείας
08. Οχυρό καταφύγιο αεροπορικών επιθέσεων
09. Προσωπική φρουρά του Χίτλερ
10. Γραφεία της στενογραφικής υπηρεσίας
11. Υπηρεσία ασφαλείας, ιδιωτικός φρουρός του Χίτλερ Γιόχαν Ράττενχούμπερ, Αρχηγός της Αστυνομικής ομάδας Χέγκλ, Ταχυδρομείο
12. Τηλεγραφείο
13. Γκαράζ
14. Σοφέρ
15. Σινεμά
16. Εγκαταστάσεις Καλοριφέρ
17. Τέο Μορέλλ, Καρλ-Χάινριχ Μπόντενσατζ, Βάλτερ Χέβελ, Φος, Καρλ Βολφ (Ες-Ες), Χέρμαν Φέγκελαιν
18. Αποθήκες
19. Κτίριο του Μάρτιν Μπόρμαν, του ιδιωτικού γραμματέα του Χίτλερ
20. Οχυρό του Μπόρμαν
21. Χώρος των Υπασπιστών του Χίτλερ και της Βέρμαχτ, Γραφεία της Βέρμαχτ
22. Λέσχη Β' των Αξιωματικών
23. Στρατηγός Άλφρεντ Γιόντλ, Αρχηγός της ομάδας αρχηγών της Βέρμαχτ και της ανώτερης διοίκησης της Βέρμαχτ
24. Στέρνα με νερό του πυροσβεστικού σώματος
25. Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών
26. Χώρος για τον Φριτς Τοτ και τον Άλμπερτ Σπέερ
27. Ξενοδοχείο της προσωπικής φρουράς
28. Οχυρό για όλους με πολυβόλα και αντιαεροπορικά πολυβόλα στην ταράτσα
29. Λέσχη Α' των Αξιωματικών
30. Καφενείο
31. Χώρος του Generalfeldmarschall Βίλχελμ Κάιτελ, Αρχηγού της Διοίκησης της Βέρμαχτ
32. Καφενείο
33. Κτίριο του Reichsmarschall Χέρμαν Γκέρινγκ
34. Οχυρό καταφύγιο του Γκέριγκ με πολυβόλα και αντιαεροπορικά πολυβόλα και κάτοπτρα ανάκλασης φωτός
35. Χώροι για τον Αναπληρωματικό της ανώτατης Διοίκησης της πολεμικής Αεροπορίας Λούφτβάφε
36. Χώροι για τον Αναπληρωματικό της ανώτατης Διοίκησης του πολεμικού Ναυτικού Κρίγκσμαρίνε
37. Οχυρό καταφύγιο με αντιαεροπορικά πολυβόλα
38. Γραμμές τραίνου της γραμμής Ράστενμπουργκ ((γερμ.) Rastenburg (πολ.)Kętrzyn)–Άνγκερμπουργκ ((γερμ.) Angerburg (πολ.)Węgorzewo)

[Επεξεργασία] Η χρήση του στον πόλεμο

Ο Χίτλερ χρησιμοποίησε το καταφύγιο πολύ συχνά. Συνολικά διέμεινε στα εξής διαστήματα:

Επίσης δέχτηκε εκεί την επίσκεψη Γερμανών και ξένων πολιτικών και αξιωματικών.

Vidkun Quisling επισκεύτηκε τον Χίτλερ στο Βόλφς-σάντσε τον Ιανουάριο του 1944.

• Ρασίντ Άλι ελ Γκαϊλάνι {Rashid Ali el Gailani)– Ιράκ στις 15 Ιουλίου 1942
• Στρατάρχης Ίον Αντονέσκου (Ion Antonescu) – Ρουμανία στις 11 Φεβρουαρίου 1942, 10 Ιανουαρίου 1943, 26 Φεβρουαρίου 1944 και στις 5 Αυγούστου 1944
• Στρατηγός Μπανζάι (Banzai), Στρατιωτικό Ακόλουθος – Ιαπωνίας στις 4 Απριλίου 1942
• Βασιλέας Μπόρις III (Boris ΙΙΙ) – Βουλγαρία 24 Μαρτίου 1942
• Κόμης Γκαλεάτσο Τσιάνο (Galeazzo Ciano) – Ιταλία 25 Οκτωβρίου 1941, 19 Δεκεμβρίου 1942
• Στρατηγός Αουγκουστίν Μουνιόθ Γκράντες (Agustín Muñoz Grandes) – Ισπανία 12 Ιουλίου 1942, 13 Δεκεμβρίου 1942
• Πιέρ Λαβάλ (Pierre Laval) – Γαλλία του Βισύ στις 19 Δεκεμβρίου 1942
• Υπουργός Μικλος Κάλαϊ (Miklós Kállay) – Ουγγαρία
• Στρατάρχης Καρλ Φον Μάννερχάιμ (Carl von Mannerheim) – Φινλανδία στις 27 Ιουνίου 1942
• Ναύαρχος Μίκλος Χόρτυ (Miklós Horthy) – Ουγγαρία στις 10 Σεπτεμβρίου 1941, μαζί με τον Στρατηγό Szambathely
• Στρατηγός Μίτσοφ (Michoff) – Βουλγαρία στις 5 Ιανουαρίου 1943
• Μπενίτο Μουσσολίνι (Benito Mussolini) – Ιταλία στις 26 Αυγούστου 1941, στις 12 Σεπτεμβρίου 1943 και στις 20 Ιουλίου 1944
• Πρέσβυς Χιρόσι Οσίμα (Hiroshi Oshima) – Ιαπωνία στις 14 Ιουλίου 1941 και στις 20 Ιανουαρίου 1943
• Βίντκουν Κουΐσλιγκ (Vidkun Quisling) – Νορβηγία στις 13 Ιανουαρίου 1944
• Υπουργός Γιόζεφ Τίζο (Jozef Tiso) – Σλοβακία στις 18 Οκτωβρίου 1941
• Τούρκοι στρατηγοί στις 26 Οκτωβρίου 1941

[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία

• Seidler, Franz W. og Zeigert, Dieter ; Die Führerhauptquartiere - Anlagen und Planungen im Zweiten Weltkrieg ISBN 3-7766-2154-0

[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Τα Κοινά έχουν πολυμέσα σχετικά με το άρθρο:

Ρεματιά του λύκου

Το περιεχόμενο του άρθρου βασίζεται στο αντίστοιχο άρθρο της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL. (ιστορικό/συντάκτες).