Πνευματισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Πνευματισμός ονομάζεται το σύνολο των πρακτικών και των μέσων που χρησιμοποιούνται με σκοπό την επικοινωνία με το πνευματικό βασίλειο ή με τις ψυχές των νεκρών. Προϋποθέτει ότι ένα πνευματικό μέρος του ανθρώπου επιζεί μετά το θάνατο του υλικού σώματος και μπορεί να επικοινωνεί με τους ζωντανούς, συνήθως μέσω κάποιου μέντιουμ. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι κάθε υλικό αντικείμενο καθώς και όλα τα φυσικά φαινόμενα εμπερικλείουν πνεύματα. Η χρήση δυνάμεων που υποτίθεται ότι προέρχονται από τα πνεύματα ονομάζεται μαγεία.

[Επεξεργασία] Θρησκευτικό και φιλοσοφικό κίνημα

Ως οργανωμένο ρεύμα, ο πνευματισμός εμφανίζεται τον 19ο αιώνα και συστηματοποιείται από τον Γάλλο εκπαιδευτικό Αλλάν Καρντέκ (Allan Kardec). Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ιδέα της προώθησης του διαλόγου μεταξύ των τριών κλασσικών μορφών γνώσης (επιστημονικός, φιλοσοφικός και θρησκευτικός) με σκοπό την επίτευξη μιας βαθύτερης και ευρύτερης κατανόησης της πραγματικότητας.