Μαντίνεια
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Μαντίνεια ήταν αρχαιότατη πόλη της Αρκαδίας την οποία μνημονεύει και ο Όμηρος ως τερπνή χώρα ("Μαντινέη ερατινέη"). Ονομάσθηκε έτσι κατά τη παράδοση από τον ήρωα Μαντινέα τον γιο του Λυκάονα. Η Μαντίνεια αποτελούσε στην αρχή ένωση πέντε δήμων με πρωτεύουσα την ακρόπολη Πτόλη. Συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο όπου αμέσως μετά οι κάτοικοί της συνγκενρώθηκαν σε μια πόλη δημιουργώντας Πολιτεία .Ο κάτοικός της λεγόταν "Μαντινεύς".
Βρισκόταν στα σύνορα της Αργολίδας, νότια του Ορχομενού και βόρεια της Τεγέας. Όλη η περιοχή της ονομαζόταν "Μαντική" η οποία κατελάμβανε όλη τη σημερινή πεδιάδα της Τρίπολης (Τριπολιτσάς) που εκτείνεται ακριβώς μέχρι τη θέση της αρχαίας Μαντίνειας . Τα ερείπια της αρχαίας Μαντίνειας που βρίσκονται στο κάμπο γύρω από την Τρίπολη καλούνται σήμερα Παλαιόπολη και με την ίδια ονομασία Μαντινεία φέρεται επαρχία της Αρκαδίας ή οποία πήρε το όνομά της από την Αρχαία Μαντίνεια.
Στους προϊστορικούς χρόνους η πόλη βρισκόταν στην περιοχή «Γκορτσούλι», όπου υπάρχουν προϊστορικά κτίσματα καθώς και αξιόλογα ιερά των ιστορικών χρόνων. Στα ρωμαϊκά χρόνια, η πόλη ονομάσθηκε Αντιγόνεια.
Τα σημαντικότερα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου είναι:
- Το αρχαίο Θέατρο των πρώιμων ελληνιστικών χρόνων (4ος/3ος αιώνας π.Χ.).
- Το Βουλευτήριο
- Λείψανα της αρχαίας Αγοράς.
- Λουτρικό συγκρότημα των ρωμαϊκών χρόνων
- Ο εκατόμπεδος Ναός της Μεσοπολίτιδος Αρτέμιδος.
