Κάμπη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Κάμπη (που σημαίνει «καμπυλωμένη») είναι γνωστό ένα τέρας ή δράκοντας του οποίου το μισό σώμα ήταν ανθρώπινο, ενώ το άλλο μισό ήταν σώμα φιδιού, με ουρά παρόμοια με την ουρά του σκορπιού. Επιπλέον, είχε και πενήντα κεφάλια. Ο Νόννος στα Διονυσιακά (18, 23-264) δίνει τη λεπτομερέστερη περιγραφή της Κάμπης. Ωστόσο, ως θηλυκό τέρας, έφερε και τον χαρακτηρισμό της Νύμφης: Ονομαζόταν Ταρταρίη Νύμφη, επειδή στάλθηκε από τον θεό Κρόνο να φύλαγει στον Τάρταρο τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες. Η Κάμπη σκοτώθηκε από τον Δία, όταν εκείνος ελευθέρωσε τους Κύκλωπες για να τον βοηθήσουν στην Τιτανομαχία (Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου, Α΄ 2, 1).

Ο Fontenrose (1974) πιθανολογεί ότι για τον Νόννο η Κάμπη είναι ένα ανάλογο της βαβυλωνιακής θεάς της θάλασσας Τιαμάτ ή η `Εχιδνα με άλλο όνομα, αφού την αποκαλεί «Εχιδναία Ενυώ» και θηλυκό αντίστοιχο του Τυφώνος. Ο Ησύχιος ο Αλεξανδρεύς στο «Λεξικό» του (Κ 614) σημειώνει ότι ο Επίχαρμος είχε αποκαλέσει την Κάμπη «κήτος», δηλαδή θαλάσσιο τέρας.