Ιωάννης Β' του Αινώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ιωάννης Β' του Αβέσνες (1247 - 1304) κόμης του Αινώ (1280 - 1304) και της Ολλανδίας (1299 - 1304).

Ιωάννης ο 2ος, κόμης του Αινώ

1ος υιός του Ιωάννη Α' του Αινώ, και της Αδελαίδας της Ολλανδίας, διαδέχθηκε στο Αινώ την γιαγιά του Μαργαρίτα ενώ συνέχισε τον πόλεμο κατά του οίκου της Δαμπέρης με τον Γκύ ετεροθαλή αδελφό του πατέρα του. Έγινε κόμης της Ολλανδίας (1299) πάνω στα δίκαια της κληρονόμου μητέρας του Αδελαίδας με τον θάνατο του κόμη της Ολλανδίας Ιωάννη του 1ου. Ο ανιψιός του κόμης Φλωρέντιος ο 5ος πολέμησε εναντίον της Φλάνδρας ζητώντας βοήθεια απο τον βασιλιά της Γαλλίας. Οι Γάλλοι νίκησαν τους Φλαμανδούς (1300, 1301)καθώς και τους επαναστάτες στις Κάτω χώρες. Ο αδελφός του Ιωάννη Γκύ του Αβέσνες έγινε επίσκοπος Ουτρέχτης. Οι όροι άλλαξαν δραματικά μετά μιά Φλαμανδική εξέγερση και την ήττα του Γαλλικού στρατού στην μάχη με την Χρυσή ορδή (1302). Οι Φλαμανδοί πατριώτες επιτέθηκαν σε Αινώ και Κάτω χώρες υποστηριζόμενοι απο δυσαρεστημένο πληθυσμό στην περιοχή. Ο Γκύ του Ναμούρ νίκησε τον γιό του Ιωάννη Γκύ σε μιά μάχη σε Δανικό νησί. Ο επίσκοπος Γκύ της Ουτρέχτης αιχμαλωτίστηκε. Ο Γκύ του Ναμούρ και ο Ιωάννης ο 2ος της Βραβάντης κατέκτησαν την Ουτρέχτη και την Ολλανδία. Αλλά λίγο πρίν τον θάνατο του αποκαταστάθηκε το κύρος του Ιωάννη αφού ο Γκύ του Ναμούρ ηττήθηκε απο τα Γαλλοολλανδικά στρατεύματα στην μάχη του Ζιερικζέ, και επανέκτησε τις περισσότερες περιοχές του.