Δημήτριος ο Φαληρεύς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Δημήτριος ο Φαληρεύς ήταν πολιτικός και περιπατητικός φιλόσοφος της αρχαίας Αθήνας.

Γεννήθηκε το 350 π.Χ. Διορίσθηκε από τον Κάσσανδρο ως «επιστάτης» των Αθηναίων και κυβέρνησε για δέκα ολόκληρα χρόνια (317-307 π.Χ.). Στο διάστημα αυτό υπηρέτησε επάξια, αυξάνοντας τα έσοδα της Αθήνας και αλλάζοντάς της μορφή με τις καλαίσθητες διακοσμήσεις του. Μετά την κατάληψη της Αθήνας από το Δημήτριο Α' τον Πολιορκητή έφυγε για την Αλεξάνδρεια και ασχολήθηκε με εντελώς άλλους τομείς. Έθεσε τα θεμέλια της γραμματικής και της κριτικής φιλολογίας, βοήθησε με τις συμβουλές του στη μετάφραση των ιερογλυφικών χρονικών της Αιγύπτου και των απόκρυφων ιουδαϊκών βιβλίων. Συνέγραψε πολλά συγγράμματα, που όμως δεν έφθασαν στα χέρια μας. Ως ρήτορας εισήγαγε στη ρητορική τέχνη το ασιατικό ύφος.

Πέθανε το 283 π.Χ.