Γεώργιος Ρούφος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Γεώργιος Ρούφος (1841 - 1891) ήταν δήμαρχος Πατρέων και βουλευτής.

Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του Μπενιζέλου Ρούφου, δημάρχου Πατρέων και πρωθυπουργού της Ελλάδος, και της Μαρίας Κουντουριώτη, κόρη του Γεωργίου Κουντουριώτη, πρωθυπουργού της Ελλάδας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι. Πρωτοστάτησε μαζί με τον αδερφό του Θάνο στην έξωση του Όθωνα στην Πάτρα. Το 1864, σε ηλικία μόλις 23 ετών, εκλέχτηκε πληρεξούσιος Πατρών στην εθνοσυνέλευση.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, το 1868, ανέλαβε μαζί με τον αδερφό του Θάνο την συναρχηγία του Ρουφικού κόμματος. Το 1869 εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής Πατρών και επανεκλέχτηκε πάλι το 1875. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1879, εκλέχτηκε για ακόμη μια φορά βουλευτής όπως και το 1881. Το 1883 στην κυβέρνηση Χαρίλαου Τρικούπη ανέλαβε το υπουργείο ναυτικών αλλά παραιτήθηκε την ίδια χρονιά λόγω διαφωνιών του με τον Τρικούπη. Το 1887 εκλέχτηκε για τελευταία φορά βουλευτής Πατρών.

Επίσης είχε εκλεγεί τρείς φορές δήμαρχος Πατρέων. Στις εκλογές του 1870, αν και είχε εκλεγεί εν αγνοία του ο Περικλής Γερούσης δήμαρχος, ο ίδιος δεν αποδέχτηκε την θέση με αποτέλεσμα δήμαρχος Πατρέων να χριστεί ο Γεώργιος Ρούφος. Με το τέλος της τετραετίας, το 1874, ξαναέθεσε υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο όπου επανεκλέχτηκε για να παραμείνει μέχρι το 1875, όταν και απολύθηκε απο την κυβέρνηση Βούλγαρη. Το 1887 εκλέχτηκε για τρίτη και τελευταία φορά δήμαρχος Πατρέων, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1891. Για τον λόγο αυτό, δηλαδή επειδή εκλέχτηκε δήμαρχος, παραιτήθηκε απο την βουλευτική του ιδιότητα. Κατά την τρίτη εκλογή του το 1887 έγιναν πολλοί τραμπουκισμοί, πυροβολισμοί κ.α. μεταξύ των Ρουφικών και των Αντιρουφικών. Επι δημαρχείας του ολοκληρώθηκε η κατασκευή του δημοτικού Θεάτρου Απόλλων, εγκαινιάστηκε το δημοτικό νοσοκομείο, άρχισε η κατασκευή του κυματοθραύστη στο λιμάνι της Πάτρας, τοποθετήθηκαν τα συντριβάνια στην Πλατεία Γεωργίου και ίδρυσε το εργοστάσιο αεριοφωτός κοντά στο Ναό του Αγίου Ανδρέα, έργο το οποίο κόστισε 1.000.000 δραχμές και αποπληρώθηκε με δάνειο^[1]. Πρόθεση του ήταν, αλλά ευτυχώς δεν πρόλαβε, να κατεδαφίσει το κάστρο και στην θέση να κατασκευάσει θέατρο, ζαχαροπλαστείο και διάφορους χώρους αναψυχής. Πρέπει να σημειωθεί οτι μαζί με τον αδερφό του Θάνο Κανακάρη - Ρούφο θεωρούνται οι αναμορφωτές της Πάτρας.

Ο Γεώργιος Ρούφος είχε δωρίσει 800 τόμους από την προσωπική του βιβλιοθήκη στον δήμο ενώ λίγο πριν πεθάνει δώρισε στον Δήμο Πατρέων το πατρικό σπίτι των Ρούφων στην Άνω πόλη, το οποίο σήμερα στεγάζει το Ρούφειο Δημοτικό σχολείο. Προς τιμήν του έχει δοθεί το όνομα του σε οδό που περνάει απέξω απο το Ρούφειο Δημοτικό σχολείο. Επίσης διατηρούσε εξοχική οικία στα Ροΐτικα.

Το 1891 μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το σπίτι του στην οδό Μαιζώνος και το αρχείο της οικογένειας Ρούφου. Η βαθιά του λύπη τον οδήγησε στο θάνατο τρεις μήνες αργότερα και ενώ ήταν εν ενεργεία δήμαρχος. Ενταφιάστηκε στο μαυσωλείο των Ρούφων στο Α΄ νεκροταφείο Πατρών. Ήταν παντρεμένος απο το 1865 με την Ρωξάνη Μαυρομιχάλη και είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Ιωάννη Ρούφο, ο οποίος εκλέχτηκε πολλάκις βουλευτής.

[Επεξεργασία] Πηγές - Αναφορές

1. ↑ *Η Πάτρα στις αρχές του 20ου αιώνα, μέσα από την οικογενειακή συλλογή-λεύκωμα της Edith . W. Morphy, Εκδόσεις Τυπόραμα, Πάτρα 2002, ISBN 960-7620-20-8